آخوند ملا محمد جعفر نراقی کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آخوند ملا محمد جعفر نراقی کاشانی ( - ۱۲۷۳ق) | آخوند ملا محمد جعفر نراقی کاشانی ( - ۱۲۷۳ق) | ||
عالم و عارف امامی٬ فرزند ملا محمد قاسم نراقی شیخ‌الاسلام. پس از طی تحصیلات مقدماتی٬ برای تکمیل تحصیلات راهی نجف اشرف شد. در حوزهٔ درس [[صاحب جواهر|شیخ محمد حسن نجفی]]، صاحب کتاب فقهی [[جواهرالکلام]] و [[انصاری، شیخ مرتضی (بروجرد ۱۲۱۴ ـ نجف ۱۲۸۱ق)|شیخ مرتضی انصاری]] تلمذ کرد. مدت پنج سال در نجف به تحصیل پرداخت٬ سپس به کربلا رفت و آن‌جا از محضر درس [[رشتی، سید کاظم (رشت ۱۲۱۲ـ کربلا ۱۲۵۹ق)|سید کاظم رشتی]]٬ پیشوای [[شیخیه]] بهره‌مند شد. پس از مدتی، به ایران بازگشت. بعد از ازدواج با نوهٔ دختری [[نراقی، ملا احمد (نراق ۱۱۸۵ـ همان جا ۱۲۴۵ق)|آخوند ملا احمد نراقی]]، مجدد برای ادامه تحصیل به نجف اشرف رفت و پس از دو سال اقامت در آن‌جا، موفق به اخذ درجهٔ اجتهاد از شیخ محمد حسن صاحب جواهر شد. پس از آن، به ایران بازگشت و در کاشان به تدریس و رسیدگی به دعوای مردم پرداخت. | عالم و عارف امامی٬ فرزند ملا محمد قاسم نراقی شیخ‌الاسلام. پس از طی تحصیلات مقدماتی٬ برای تکمیل تحصیلات راهی نجف اشرف شد. در حوزهٔ درس [[صاحب جواهر|شیخ محمد حسن نجفی]]، صاحب کتاب فقهی [[جواهرالکلام]] و [[انصاری، شیخ مرتضی (بروجرد ۱۲۱۴ ـ نجف ۱۲۸۱ق)|شیخ مرتضی انصاری]] تلمذ کرد. مدت پنج سال در نجف به تحصیل پرداخت٬ سپس به کربلا رفت و آن‌جا از محضر درس [[رشتی، سید کاظم (رشت ۱۲۱۲ـ کربلا ۱۲۵۹ق)|سید کاظم رشتی]]٬ پیشوای [[شیخیه]] بهره‌مند شد. پس از مدتی، به ایران بازگشت. بعد از ازدواج با نوهٔ دختری [[نراقی، ملا احمد (نراق ۱۱۸۵ـ همان جا ۱۲۴۵ق)|آخوند ملا احمد نراقی]]، مجدد برای ادامه تحصیل به نجف اشرف رفت و پس از دو سال اقامت در آن‌جا، موفق به اخذ درجهٔ اجتهاد از [[صاحب جواهر|شیخ محمد حسن صاحب جواهر]] شد. پس از آن، به ایران بازگشت و در کاشان به تدریس و رسیدگی به دعوای مردم پرداخت. | ||
طی مدت اقامتش در کاشان، کتاب ارشادالعباد را در اصول دین و نیز کشف‌العطا را در اخلاق نوشت. او پس از مطالعهٔ آثار [[احسایی، شیخ احمد (احسا ۱۱۶۶ـ مدینه ۱۲۴۱ق)|شیخ احمد احسایی]] و سید کاظم رشتی که از پیشوایان شیخیه بودند، متمایل به شیخیه و خودش نیز شیخی شد. او شاعر نیز بود و متخلص به ساقی. نسخهٔ خطی دیوان اشعارش به نام گلشن قدس، نزد بازماندگانش باقی است. | طی مدت اقامتش در کاشان، کتاب ارشادالعباد را در اصول دین و نیز کشف‌العطا را در اخلاق نوشت. او پس از مطالعهٔ آثار [[احسایی، شیخ احمد (احسا ۱۱۶۶ـ مدینه ۱۲۴۱ق)|شیخ احمد احسایی]] و سید کاظم رشتی که از پیشوایان شیخیه بودند، متمایل به شیخیه و خودش نیز شیخی شد. او شاعر نیز بود و متخلص به ساقی. نسخهٔ خطی دیوان اشعارش به نام گلشن قدس، نزد بازماندگانش باقی است. | ||