اریکسون، اریک (۱۹۰۲ـ۱۹۹۴): تفاوت میان نسخه‌ها

|تحصیلات و محل تحصیل=موسسه روان کاوی وین

|آثار = لوتر جوان

</ref> به‌ هنگام تولد یا در دورۀ کودکی تثبیت نمی‌شود و در سراسر زندگی بر اثر تجربه و متأثر از محیط شکل می‌گیرد. با پژوهش در روان‌شناسی رشد، نظریۀ مراحل هشتگانۀ رشد روانی‌اجتماعی در طی زندگی را تدوین کرد. اریکسون، برخلاف برخی از همکارانش، از آرای خود برای تشریح مسائل مورد علاقۀ عموم استفاده کرد که در بررسی‌های روانی‌تاریخی او نمود یافته است. ازجملۀ آثار اوست: ''کودکی و جامعه''<ref>''Childhood and society'' </ref> (۱۹۵۰)؛ ''لوتر جوان''<ref>''Young Man Luther'' </ref> (۱۹۵۸)؛ ''حقیقت‌ ‌گاندی: دربارۀ سرچشمۀ مبارزۀ منفی''<ref>''Gandhi’s Truth: On the origin of Militant Non-violence'' </ref> (۱۹۶۹)؛ ''سرزندگی در پیری''<ref>''Vital Involvement in Old Age'' </ref>، با همکاری همسرش (۱۹۸۶). از مهم‌ترین مقالات او «''رشد من و اقبال تاریخی''<ref>''Ego Development and Historical Chance''</ref>» است که در آن استدلال می‌شود خرد، در عمیق‌ترین سطوح، متأثر از پیشرفت تاریخ و جامعه است. اریکسون در فرانکفورت به‌دنیا آمد. پس از ترک‌ تحصیل مدتی در ایتالیا سرگردان بود و تصویر کودکان را می‌کشید؛ بعدها اظهار کرد که تماشای کودکان در حال بازی برای فهم شخصیت‌ آنان ضروری است، زیرا درونیات آنان در بازیِ آزاد ظهور می‌یابد. آنا فروید<ref> Anna Freud </ref> در دهۀ ۱۹۲۰، در وین<ref>Vienna </ref>، او را روان‌کاوی کرد. در ۱۹۳۳ از مؤسسۀ روان‌کاوی وین<ref>Vienna Psychoanalytic Institute </ref> فارغ‌التحصیل شد. پس از مهاجرت به ایالات متحدۀ امریکا در دانشگاه‌های هاروارد، ییل<ref>Yale</ref>، مرکز آستین ریگز<ref> Austen Riggs Center </ref>، استاکبریج<ref>Stockbridge</ref>، ماساچوست<ref> Massachusetts </ref>، و دانشگاه کالیفرنیا<ref>California </ref> در برکلی<ref>Berkeley</ref> به مناصب علمی دست‌ یافت و سرانجام به مقام استادی دانشگاه هاروارد رسید.