مژده شمسایی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
مژده شمسایی (تهران 2 تیر 1347ش- ) | مژده شمسایی (تهران 2 تیر 1347ش- ) | ||
بازیگر سینما و تئاتر، و چهرهپرداز ایرانی. فارغالتحصیل رشتهی تئاتر از [[دانشگاه آزاد اسلامی]] است. شمسایی فعالیت هنری را از سال ۱۳۶۶ به عنوان چهرهپرداز با فیلم [[شاید وقتی دیگر]] آغاز کرد و پس از چند سال چهرهپردازی، سرانجام در سال ۱۳۷۰ در فیلم سینمایی [[مسافران]] مقابل دوربین رفت. او تجربیاتی نیز در عرصهی تئاتر دارد و در نمایشهای ''باغ آلبالو، بانو آئویی و شب هزار و یکم'' بازی کرده است. مژده شمسایی همسر [[بهرام بیضایی (تهران ۱۳۱۷ش)|بهرام بیضایی]] است. او در [[نوزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر|نوزدهمین جشنوارهی فیلم فجر]] (1379) برای بازی در فیلم ''[[سگ کشی (فیلم)|سگکشی]]'' برندهی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر از بخش بینالملل، در پنجمین جشن دنیای تصویر (1380) برای بازی در همان فیلم برندهی تندیس بهترین بازیگر زن، در نهمین جشنوارهی فیلم فجر (1369) برای فیلم [[پرده آخر|پردهی آخر]] همراه با مسعود ولدبیگی برندهی سیمرغ بلورین بهترین چهرهپردازی و در دورههای دیگری از جشنوارهی فجر و همچنین در جشن خانهی سینما برای بازیها و چهرهپردازیهایش نامزد دریافت جایزه بوده است. از شمسایی کتابی با عنوان ''کیوگن: نمایش شادیبخش ژاپنی'' (گردآوی و ترجمه) توسط انجمن نمایش در سال ۱۳۸۲ انتشار یافته است. وی به همراه | بازیگر سینما و تئاتر، و چهرهپرداز ایرانی. فارغالتحصیل رشتهی تئاتر از [[دانشگاه آزاد اسلامی]] است. شمسایی فعالیت هنری را از سال ۱۳۶۶ به عنوان چهرهپرداز با فیلم [[شاید وقتی دیگر]] آغاز کرد و پس از چند سال چهرهپردازی، سرانجام در سال ۱۳۷۰ در فیلم سینمایی [[مسافران]] مقابل دوربین رفت. او تجربیاتی نیز در عرصهی تئاتر دارد و در نمایشهای ''باغ آلبالو، بانو آئویی و شب هزار و یکم'' بازی کرده است. مژده شمسایی همسر [[بهرام بیضایی (تهران ۱۳۱۷ش)|بهرام بیضایی]] است. او در [[نوزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر|نوزدهمین جشنوارهی فیلم فجر]] (1379) برای بازی در فیلم ''[[سگ کشی (فیلم)|سگکشی]]'' برندهی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر از بخش بینالملل، در پنجمین جشن دنیای تصویر (1380) برای بازی در همان فیلم برندهی تندیس بهترین بازیگر زن، در نهمین جشنوارهی فیلم فجر (1369) برای فیلم [[پرده آخر|پردهی آخر]] همراه با مسعود ولدبیگی برندهی سیمرغ بلورین بهترین چهرهپردازی و در دورههای دیگری از جشنوارهی فجر و همچنین در جشن خانهی سینما برای بازیها و چهرهپردازیهایش نامزد دریافت جایزه بوده است. از شمسایی کتابی با عنوان ''کیوگن: نمایش شادیبخش ژاپنی'' (گردآوی و ترجمه) توسط انجمن نمایش در سال ۱۳۸۲ انتشار یافته است. وی به همراه بهرام بیضایی، در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] کار و فعالیت میکند. | ||