پرش به محتوا

استندال: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۸: خط ۲۸:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}[[پرونده: 11271900.jpg | بندانگشتی|اِسْتَندال]]
}}[[پرونده: 11271900.jpg | بندانگشتی|اِسْتَندال]]
اِسْتَندال (۱۷۸۳ـ۱۸۴۲)(Stendhal)<br><p>(نام اصلی: ‌ماری هانری بل<ref>Marie Henri Beyle</ref>) رمان‌نویس فرانسوی. رمان‌های او، ''سرخ و سیاه''<ref>''Le Rouge et le Noir/The Red and the Black''</ref> (۱۸۳۰) و ''صومعۀ پارم''<ref>''La Chartreuse de Parme/The Charterhouse of Parma''</ref> (۱۸۳۹)، در برخورد با ظاهرسازی و ریاکاری، آثاری پیشتاز بودند و از نظر تجزیه و تحلیل‌های روان‌شناختی بسیار مورد توجه قرار گرفتند. نقد [[بالزاک، اونوره دو (۱۷۹۹ـ۱۸۵۰)|بالزاک]] (۱۸۴۰)، دوست رمان‌نویسش، بر اثر دوم استندال، شهرت وی را بیشتر کرد، اما در طول زندگی‌اش توجه چندانی به او نشد. آثار انتقادی او عبارت‌اند از'' تاریخ نقاشی در ایتالیا''<ref>''Histoire de la peinture en Italie/History of Painting in Italy''</ref> (۱۸۱۷)، ''رُم، ناپل و فلورانس''<ref>''Rome, Naples et Florence/Rome, Naples and Florence''</ref> (۱۸۱۷)، ''راسین و شکسپیر''<ref>''Racine et Shakespeare/Racine and Shakespeare''</ref> (۱۸۲۳ـ۱۸۲۵)، و ''گردش در رم''<ref>''Promenades dans Rome/A Roman Journal''</ref> (۱۸۲۹). رمان ناتمام او، با نام ''لوسین لوون''<ref>''Lucien Leuwen''</ref>، در ۱۸۹۴ منتشر شد. اگرچه در افکار ادبی‌اش با رمانتیک‌ها سهیم بود، کاملاً مستقل باقی ماند. استندال در [[گرنوبل|گرِنوبل]]<ref>Grenoble</ref> زاده شد. پس از چند سال که مأمور کارپردازی ارتش بود، به خدمت ارتش ناپلئون درآمد و در جنگ بدفرجام با روسیه شرکت کرد. استندال، که از رسیدن به ریاست شهربانی نومید شده بود، از ۱۸۱۴ برای زندگی به ایتالیا رفت و چون مظنون به جاسوسی بود، ناگزیر در ۱۸۲۱ به پاریس برگشت و در آن‌جا زندگی‌اش با انتشار آثار ادبی بازاری تأمین می‌شد. ''خاطرات یک جهانگرد''<ref>''Mémoires d’un touriste/Memoirs of a Tourist''</ref> (۱۸۳۸) ازجمله کارهای متنوع اوست.</p>
اِسْتَندال (۱۷۸۳ـ۱۸۴۲)(Stendhal)<br><p>(نام اصلی: ‌ماری هانری بل<ref>Marie Henri Beyle</ref>) رمان‌نویس فرانسوی. رمان‌های او، ''سرخ و سیاه''<ref>''Le Rouge et le Noir/The Red and the Black''</ref> (۱۸۳۰) و ''صومعۀ پارم''<ref>''La Chartreuse de Parme/The Charterhouse of Parma''</ref> (۱۸۳۹)، در برخورد با ظاهرسازی و ریاکاری، آثاری پیشتاز بودند و از نظر تجزیه و تحلیل‌های روان‌شناختی بسیار مورد توجه قرار گرفتند. نقد [[بالزاک، اونوره دو (۱۷۹۹ـ۱۸۵۰)|بالزاک]] (۱۸۴۰)، دوست رمان‌نویسش، بر اثر دوم استندال، شهرت وی را بیشتر کرد، اما در طول زندگی‌اش توجه چندانی به او نشد. آثار انتقادی او عبارت‌اند از'' تاریخ نقاشی در ایتالیا''<ref>''Histoire de la peinture en Italie/History of Painting in Italy''</ref> (۱۸۱۷)، ''رُم، ناپل و فلورانس''<ref>''Rome, Naples et Florence/Rome, Naples and Florence''</ref> (۱۸۱۷)، ''راسین و شکسپیر''<ref>''Racine et Shakespeare/Racine and Shakespeare''</ref> (۱۸۲۳ـ۱۸۲۵)، و ''گردش در رم''<ref>''Promenades dans Rome/A Roman Journal''</ref> (۱۸۲۹). رمان ناتمام او، با نام ''لوسین لوون''<ref>''Lucien Leuwen''</ref>، در ۱۸۹۴ منتشر شد. اگرچه در افکار ادبی‌اش با رمانتیک‌ها سهیم بود، کاملاً مستقل باقی ماند. استندال در [[گرنوبل|گرِنوبل]]<ref>Grenoble</ref> زاده شد. پس از چند سال که مأمور کارپردازی ارتش بود، به خدمت ارتش ناپلئون درآمد و در جنگ بدفرجام با روسیه شرکت کرد. استندال، که از رسیدن به ریاست شهربانی نومید شده بود، از ۱۸۱۴ برای زندگی به [[ایتالیا]] رفت و چون مظنون به جاسوسی بود، ناگزیر در ۱۸۲۱ به [[پاریس، شهر|پاریس]] برگشت و در آن‌جا زندگی‌اش با انتشار آثار ادبی بازاری تأمین می‌شد. ''خاطرات یک جهانگرد''<ref>''Mémoires d’un touriste/Memoirs of a Tourist''</ref> (۱۸۳۸) ازجمله کارهای متنوع اوست.</p>




سرویراستار، ویراستار
۳۶٬۶۱۶

ویرایش