پرش به محتوا

اسد، بشار (دمشق ۱۹۶۵): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =بشار اسد
|عنوان =بشار اسد
|نام =
|نام =Bashar al-Assad
|نام دیگر=
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام اصلی=
خط ۳۰: خط ۳۰:
[[پرونده:11289000-1.jpg|بندانگشتی|بشار اسد]]
[[پرونده:11289000-1.jpg|بندانگشتی|بشار اسد]]
[[پرونده:11289000-2.jpg|بندانگشتی|بشار اسد]]
[[پرونده:11289000-2.jpg|بندانگشتی|بشار اسد]]
اَسَد، بَشّار (دمشق ۱۹۶۵م -  )<br />  
اَسَد، بَشّار (دمشق ۱۹۶۵م -  ) (Bashar al-Assad)<br />  


رئیس‌جمهور [[سوریه]] از سال ۲۰۰۰، و پسر دوم [[اسد، حافظ (۱۹۳۰ـ۲۰۰۰)|حافظ اسد]]، رئیس‌جمهور مادام‌العمر پیشین آن کشور. بشار نخست در [[دمشق]] و سپس در [[لندن (انگلستان)|لندن]] درس چشم‌پزشکی خواند. در ۱۹۹۴، پس از مرگ برادر بزرگش باصل که جانشین پدر فرض می‌شد، به دستور حافظ اسد به سوریه بازگشت و به ریاست انجمن رایانۀ کشورش منصوب شد، که وظیفۀ آن ترویج علاقه به فناوری اطلاعات در میان جوانان سوری بود. وی در عین حال وارد ارتش شد و در ۱۹۹۹ به درجۀ سرهنگی ستاد ارتقا یافت. در همان سال به بهانۀ مبارزه با فساد نزد مقام‌های بلندپایۀ دولتی، بسیاری از رقبای خود برای تصاحب قدرت ازجمله عمویش طلعت اسد را از میان برداشت. با مرگ حافظ اسد (۲۰۰۰) پارلمان سوریه سن قانونیِ رسیدن به مقام ریاست جمهوری را از ۴۰ به ۳۴، که سن بشار در آن زمان بود، تقلیل داد تا او بتواند رئیس‌جمهور شود. به‌دنبال تصویب این قانون، بشار رئیس‌جمهور و فرماندۀ کل قوا شد. از آن‌جا که ریاست‌جمهوری موروثی نیست، حامیان خاندان اسد برای مشروعیت‌دادن به انتصاب بشار، به آرای عمومی مراجعه کردند و نتیجۀ همه‌پرسی انتخاب او به‌جای پدر اعلام شد. بشار در سیاست داخلی اندکی از فشارهای قبلی بر روشنفکران و رسانه‌ها کاست و تنی چند از زندانیان سیاسی را آزاد کرد. در ۲۰۰۱ بعد از واقعۀ [[یازدهم سپتامبر]]، تروریسم جهانی را محکوم کرد. در ۲۰۰۵ به دنبال قتل رفیق حریری، نخست‌وزیر سابق [[لبنان]]، متهم به مشارکت در این حادثه شد و [[شورای امنیت سازمان ملل متحد|شورای امنیت سازمان ملل]] با صدور قطعنامه‌ای سوریه را مجبور کرد همۀ نیروهای خود را از درۀ بقاع و دیگر نقاط لبنان خارج کند (۲۰۰۵).
رئیس‌جمهور [[سوریه]] از سال ۲۰۰۰، و پسر دوم [[اسد، حافظ (۱۹۳۰ـ۲۰۰۰)|حافظ اسد]]، رئیس‌جمهور مادام‌العمر پیشین آن کشور. بشار نخست در [[دمشق]] و سپس در [[لندن (انگلستان)|لندن]] درس چشم‌پزشکی خواند. در ۱۹۹۴، پس از مرگ برادر بزرگش باصل که جانشین پدر فرض می‌شد، به دستور حافظ اسد به سوریه بازگشت و به ریاست انجمن رایانۀ کشورش منصوب شد، که وظیفۀ آن ترویج علاقه به فناوری اطلاعات در میان جوانان سوری بود. وی در عین حال وارد ارتش شد و در ۱۹۹۹ به درجۀ سرهنگی ستاد ارتقا یافت. در همان سال به بهانۀ مبارزه با فساد نزد مقام‌های بلندپایۀ دولتی، بسیاری از رقبای خود برای تصاحب قدرت ازجمله عمویش طلعت اسد را از میان برداشت. با مرگ حافظ اسد (۲۰۰۰) پارلمان سوریه سن قانونیِ رسیدن به مقام ریاست جمهوری را از ۴۰ به ۳۴، که سن بشار در آن زمان بود، تقلیل داد تا او بتواند رئیس‌جمهور شود. به‌دنبال تصویب این قانون، بشار رئیس‌جمهور و فرماندۀ کل قوا شد. از آن‌جا که ریاست‌جمهوری موروثی نیست، حامیان خاندان اسد برای مشروعیت‌دادن به انتصاب بشار، به آرای عمومی مراجعه کردند و نتیجۀ همه‌پرسی انتخاب او به‌جای پدر اعلام شد. بشار در سیاست داخلی اندکی از فشارهای قبلی بر روشنفکران و رسانه‌ها کاست و تنی چند از زندانیان سیاسی را آزاد کرد. در ۲۰۰۱ بعد از واقعۀ [[یازدهم سپتامبر]]، تروریسم جهانی را محکوم کرد. در ۲۰۰۵ به دنبال قتل رفیق حریری، نخست‌وزیر سابق [[لبنان]]، متهم به مشارکت در این حادثه شد و [[شورای امنیت سازمان ملل متحد|شورای امنیت سازمان ملل]] با صدور قطعنامه‌ای سوریه را مجبور کرد همۀ نیروهای خود را از درۀ بقاع و دیگر نقاط لبنان خارج کند (۲۰۰۵).
سرویراستار، ویراستار
۳۷٬۶۲۰

ویرایش