فرمان آرا، بهمن (اصفهان ۱۳۲۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:33081900- 2.jpg|جایگزین=بهمن فرمان‌آرا|بندانگشتی|بهمن فرمان‌آرا]]کارگردان و تهیه‌کنندۀ سینمای ایران. فرمان‌آرا در مدرسۀ موسیقی'''' و هنرهای دراماتیک لندن درس خواند (۱۳۳۶ـ۱۳۳۷)، و در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در رشتۀ سینما ادامۀ تحصیل داد (۱۳۳۸ـ۱۳۴۵). پس از بازگشت از امریکا به عنوان کارشناس برنامه‌های سینمایی به استخدام تلویزیون ملی ایران درآمد. | }}[[پرونده:33081900- 2.jpg|جایگزین=بهمن فرمان‌آرا|بندانگشتی|بهمن فرمان‌آرا]]کارگردان و تهیه‌کنندۀ سینمای ایران. فرمان‌آرا در مدرسۀ موسیقی'''' و هنرهای دراماتیک لندن درس خواند (۱۳۳۶ـ۱۳۳۷)، و در [[دانشگاه کالیفرنیا|دانشگاه کالیفرنیای جنوبی]] در رشتۀ سینما ادامۀ تحصیل داد (۱۳۳۸ـ۱۳۴۵). پس از بازگشت از [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] به عنوان کارشناس برنامه‌های سینمایی به استخدام تلویزیون ملی ایران درآمد. | ||
فعالیت فیلم‌سازی را از سال 1350 با ساخت دو فیلم کوتاه و در سال بعد با ساخت کمدی سبک ''خانۀ قمرخانم'' که بازسازی سریال پربیننده‌ای به همین نام بود آغاز کرد. فیلم‌های فرمان‌آرا، حتی در زمینۀ تاریخی، به مسائل اجتماعی و مشکلات روزمره گرایش دارد. دو فیلم بعدی او براساس داستان‌های هوشنگ گلشیری (با همکاری خود او در نوشتن فیلم‌نامه) ساخته شده است: ''شازده احتجاب'' (۱۳۵۳) که در آن پیچیدگی روابط انسانی در یک زمینۀ تاریخی را نشان می‌دهد، و ''سایه‌های بلند باد'' (۱۳۵۷) که به خرافات، ترس، و هراس از ناشناخته‌های طبیعت می‌پردازد. هردو این اثر از بهترین نمونه‌های اقتباس از ادبیات فارسی در سینمای ایران شناخته می‌شوند. از سال ۱۳۵۹ به کانادا مهاجرت کرد و مدیر عامل شرکت سیرکل ونکوور شد. سپس به لس آنجلس رفت و در تولید فیلم‌های فیلمسازان بزرگی همچون: ''باغ وحش شیشه‌ای'' (پل نیومن)، ''مادام سوزاتسکا'' (جان شلزینجر)، ''رادیو حرف'' (الیور استون)، ''سقوط امپراتوری آمریکا'' (دنیس آرکند)، ''آخرین وسوسه مسیح'' (مارتین اسکورسیزی)، ''خانم و آقای بریج'' (جیمز آیوری)، ''تردستان'' (استیون فریرز)، ''لیولو'' (ژان کلودلوزان) همکاری کرد. | فعالیت فیلم‌سازی را از سال 1350 با ساخت دو فیلم کوتاه و در سال بعد با ساخت کمدی سبک ''خانۀ قمرخانم'' که بازسازی سریال پربیننده‌ای به همین نام بود آغاز کرد. فیلم‌های فرمان‌آرا، حتی در زمینۀ تاریخی، به مسائل اجتماعی و مشکلات روزمره گرایش دارد. دو فیلم بعدی او براساس داستان‌های [[گلشیری، هوشنگ (اصفهان ۱۳۱۶ـ تهران ۱۳۷۹ش)|هوشنگ گلشیری]] (با همکاری خود او در نوشتن فیلم‌نامه) ساخته شده است: ''[[شازده احتجاب|شازده احتجاب]]'' (۱۳۵۳) که در آن پیچیدگی روابط انسانی در یک زمینۀ تاریخی را نشان می‌دهد، و ''سایه‌های بلند باد'' (۱۳۵۷) که به خرافات، ترس، و هراس از ناشناخته‌های طبیعت می‌پردازد. هردو این اثر از بهترین نمونه‌های اقتباس از ادبیات فارسی در سینمای ایران شناخته می‌شوند. از سال ۱۳۵۹ به کانادا مهاجرت کرد و مدیر عامل شرکت سیرکل ونکوور شد. سپس به لس آنجلس رفت و در تولید فیلم‌های فیلمسازان بزرگی همچون: ''باغ وحش شیشه‌ای'' ([[نیومن، پل (۱۹۲۵ـ۲۰۰۸)|پل نیومن]])، ''مادام سوزاتسکا'' ([[شلزینگر، جان (۱۹۲۶ـ ۲۰۰۳)|جان شلزینجر]])، ''رادیو حرف'' (الیور استون)، ''سقوط امپراتوری آمریکا'' (دنیس آرکند)، ''آخرین وسوسه مسیح'' ([[اسکورسیزی، مارتین (۱۹۴۲)|مارتین اسکورسیزی]])، ''خانم و آقای بریج'' ([[آیوری، جیمز (۱۹۲۸)|جیمز آیوری]])، ''تردستان'' ([[فریرز، استیون (۱۹۳۱)|استیون فریرز]])، ''لیولو'' (ژان کلودلوزان) همکاری کرد. | ||
فرمان‌آرا در پایان دهۀ ۱۳۶۰ به ایران بازگشت و پس از دورۀ طولانی فیلم‌نامه‌نویسی که هیچ‌کدام ساخته نشد، در سال ۱۳۷۸ فیلم‌سازی را دوباره شروع کرد و نهایتا در همان سال فیلم موفق ''بوی کافور، عطر یاس'' را عرضه کرد. | فرمان‌آرا در پایان دهۀ ۱۳۶۰ به ایران بازگشت و پس از دورۀ طولانی فیلم‌نامه‌نویسی که هیچ‌کدام ساخته نشد، در سال ۱۳۷۸ فیلم‌سازی را دوباره شروع کرد و نهایتا در همان سال فیلم موفق ''بوی کافور، عطر یاس'' را عرضه کرد. | ||
وی علاوه بر این که خود به عنوان یکی از کارگردان جریان‌ساز موج نوی سینمای ایران شناخته می‌شود، در سال‌های پیش از انقلاب با تهیه‌کنندگی نخستین آثار محمدرضا | وی علاوه بر این که خود به عنوان یکی از کارگردان جریان‌ساز موج نوی سینمای ایران شناخته می‌شود، در سال‌های پیش از انقلاب با تهیه‌کنندگی نخستین آثار [[اصلانی، محمدرضا (رشت ۱۳۲۲ش)|محمدرضا اصلانی]]، [[هریتاش، خسرو (تهران ۱۳۱۱ـ۱۳۵۹ش)|خسرو هریتاش]]، [[بیضایی ، بهرام (تهران ۱۳۱۷ش)|بهرام بیضایی]]، [[کیارستمی ، عباس (تهران ۱۳۱۹)|عباس کیارستمی]] و [[مهرجویی، داریوش (تهران ۱۳۱8ش)|داریوش مهرجویی]] از حامیان مهم این جریان بوده است. | ||
'''برخی از جوایز و افتخارات''' | '''برخی از جوایز و افتخارات''' | ||
بز بال‌دار بهترین فیلم (برای فیلم شازده احتجاب) از سومین دورۀ جشنواره جهانی فیلم تهران (۱۳۵۳)؛ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی (برای فیلم بوی کافور، عطر یاس) از هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۸)؛ دو سیمرغ بلورین بهترین فیلم و فیلم منتخب تماشاگران (برای فیلم خانه‌ای روی آب) از بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر (1380)؛ تندیس زرین بهترین کارگردانی (برای فیلم خاک آشنا) از دوازدهمین دوره جشن خانه سینما (1387). | بز بال‌دار بهترین فیلم (برای فیلم ''شازده احتجاب'') از سومین دورۀ جشنواره جهانی فیلم تهران (۱۳۵۳)؛ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی (برای فیلم ''بوی کافور، عطر یاس'') از هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۸)؛ دو سیمرغ بلورین بهترین فیلم و فیلم منتخب تماشاگران (برای فیلم ''خانه‌ای روی آب'') از بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر (1380)؛ تندیس زرین بهترین کارگردانی (برای فیلم ''خاک آشنا'') از دوازدهمین دوره جشن خانه سینما (1387). | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
'''فهرست آثار سینمایی''' (کارگردانی) | '''فهرست آثار سینمایی''' (کارگردانی) | ||
*خانۀ قمرخانم (۱۳۵۱) | *''خانۀ قمرخانم'' (۱۳۵۱) | ||
*شازده احتجاب (۱۳۵۳) | *''شازده احتجاب'' (۱۳۵۳) | ||
* | *''سایه‌های بلند باد'' (۱۳۵۷) | ||
*بوی | *''بوی کافور، عطر یاس'' (۱۳۷۸) | ||
*خانه‌ای روی آب (۱۳۸۰) | *''[[خانه ای روی آب|خانه‌ای روی آب]]'' (۱۳۸۰) | ||
* | *''یک بوس کوچولو'' (۱۳۸۴) | ||
* | *''خاک آشنا'' (۱۳۸۶) | ||
*دلم می‌خواد (۱۳۹۳) | *''دلم می‌خواد'' (۱۳۹۳) | ||
* | *''حکایت دریا'' (۱۳۹۵)<!--33081900--> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | ||