آتنبارو، ریچارد (۱۹۲۳): تفاوت میان نسخه‌ها

کارگردان، بازیگر، و تهیه‌کنندۀ انگلیسی. در فیلم‌های ''صخرۀ برایتون''<ref>Brighton Rock</ref>&nbsp;(۱۹۴۷) و ''شمارۀ ۱۰ ساختمان ریلینگتون''<ref>10 Rillington Place</ref>&nbsp;(۱۹۷۱) بازی کرده و فیلم ''آه! چه جنگ زیبایی''<ref>Oh! What a Lovely War</ref>&nbsp;(۱۹۶۹) و زندگی‌نگاره‌هایی همچون''گاندی''<ref>Gandhi</ref>&nbsp;(۱۹۸۲، برندۀ هشت جایزۀ اسکار)، و ''فریاد آزادی''<ref>Cry Freedom</ref>&nbsp;(۱۹۸۷) را کارگردانی کرده است. برادر دیوید اَتنبرو طبیعی‌دان است. ریچارد آتِنْبارو بازیگری را با فیلمِ ''جایی که در آن خدمت می‌کنیم''<ref>In Which We Serve</ref>&nbsp;(۱۹۴۲) آغاز کرد. در ۱۹۶۰ با همکاری برایان فوربس<ref>Bryan Forbes</ref>&nbsp;فیلم اجتماعیِ ''سکوت خشمگین''<ref>The Angry Silence</ref>&nbsp;را تهیه کرد، و پس از آن فقط به کارگردانی پرداخت، که از آن جمله‌اند: ''چاپلین''<ref>Chaplin</ref>&nbsp;(۱۹۹۲) و ''سرزمین سایه‌ها''<ref>Shadowlands</ref>&nbsp;(۱۹۹۳). امّا در فیلم‌های ''پارک ژوراسیک''<ref>Jurassic Park</ref>&nbsp;(۱۹۹۳)، ساختۀ استیون اسپیلبرگ<ref>Steven Spielberg</ref>، و باز‌سازی ''معجزه در خیابان سی‌وچهارم''<ref>Miracle on 34th Street</ref>&nbsp;(۱۹۹۴) در مقابل دوربین قرار گرفت. در''الیزابت اول'' (۱۹۹۸) در نقش اصلی بازی کرد. در ۲۰۰۱ فیلم ''جغد خاکستری''<ref>Grey Owl</ref>&nbsp;را ساخت. در سال‌های نخستِ بازیگری‌اش نقش‌های ترسناک و به یادماندنی فردی جامعه‌ستیز و قاتل قتل‌های زنجیره‌ای را به‌ترتیب در ''فیلم‌های ''صخرۀ برایتون'و ''شمارۀ دَه ساختمان ریلینگتون'' ایفا کرد. در فیلم‌هایی که او کارگردانی کرده است، نوعی آزادی‌خواهی انسانی موج می‌زند. این فیلم‌ها، که معمولاً باشکوه و عظیم‌اند، به ماجراهای شخصیِ انسان‌های بزرگی می‌پردازند که زندگی‌شان تاریخ و فرهنگ قرن ۲۰ را شکل داده است.