وویچخ پشونیاک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042165288.jpg|جایگزین=وویچخ پشونیاک|بندانگشتی|وویچخ پشونیاک]] | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =وویچخ پشونیاک | |||
|نام =Wojciech Pszoniak | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=لووف 2 مه 1942م | |||
|تاریخ مرگ=ورشو 19 اکتبر 2020م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=لهستانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل=بازیگری- مدرسۀ عالی دولتی تئاتر (کراکوف) | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات =بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشنوارۀ مونترآل (1983) | |||
|آثار =پروندۀ گورگونیووا (مایفسکی- 1977)؛ طبل حلبی (شلوندورف- 1979)؛ استریا (کاوالروویچ- 1982)؛ دانتون (وایدا- 1982)؛ حرکات خطرناک (دمبو- 1984) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}}[[پرونده:2042165288.jpg|جایگزین=وویچخ پشونیاک|بندانگشتی|وویچخ پشونیاک]] | |||
[[پرونده:2042165288- 2.jpg|جایگزین=وویچخ پشونیاک|بندانگشتی|وویچخ پشونیاک]] | [[پرونده:2042165288- 2.jpg|جایگزین=وویچخ پشونیاک|بندانگشتی|وویچخ پشونیاک]] | ||
وویچخ پشونیاک (لووف 2 مه 1942م- ورشو 19 اکتبر 2020م) (Wojciech Pszoniak) | وویچخ پشونیاک (لووف 2 مه 1942م- ورشو 19 اکتبر 2020م) (Wojciech Pszoniak) | ||
(نام کامل: وویچخ زیگمونت پشونیاک<ref>Wojciech Zygmunt Pszoniak</ref>) بازیگر لهستانی سینما و تئاتر. ابتدا به تحصیل موسیقی و بازیگری | (نام کامل: وویچخ زیگمونت پشونیاک<ref>Wojciech Zygmunt Pszoniak</ref>) بازیگر لهستانی سینما و تئاتر. در یکی از شهرهای غربی اوکراین کنونی به دنیا آمد. ابتدا به تحصیل موسیقی و بازیگری پرداخت، سپس در مدرسۀ عالی دولتی تئاتر در کراکوف تحصیل بازیگری را ادامه داد. در دوران دانشجویی به بازیگری روی آورد و از سال ۱۹۶۸ (زمان فارغ‌التحصیلی) به طور حرفه‌ای، روی صحنه رفت و با [[رویای شب نیمه تابستان|رؤیای شب نیمه تابستان]] به شهرت رسید. نخستین بار در ۱۹۷۰ جلوی دوربین رفت و دو سال بعد، بازی در فیلم‌های [[آندری وایدا]] را آغاز کرد. در ۱۹۷۵ در اجرای تئاتری ''دانتون'' (سرگذشت روزهای واپسین زندگی [[دانتون، ژرژ ژاک (۱۷۵۹ـ۱۷۹۴)|ژرژ دانتون]])، به کارگردانی وایدا، روی صحنه رفت و در ۱۹۸۲ در نسخۀ سینمایی آن، باز هم به کارگردانی وایدا، نقش [[روبسپیر، ماکسیمیلیان (۱۷۵۸ـ۱۷۹۴)|روبسپیر]] را تکرار کرد. برای این نقش در جشنوارۀ مونترآل<ref>Montréal World Film Festival </ref> (مشترک با [[ژرار دوپاردیو]]) برندۀ جایزه شد. | ||
هرچند پشونیاک در اوایل دهۀ ۱۹۷۰ به سینما راه یافت، لیکن شهرتش را مدیون بازی در تئأتر بود. نخستین نقش با اهمیت او در سینما، حضور در ''پیلاتوس و دیگران''<ref>''Pilatus und andere''</ref> (1970) بود، اما برجسته‌ترین نقشش، روبسپیر در ''دانتون'' است. هر دو فیلم ساختۀ وایدا بودند و پشونیاک در دومی نقش مردی مصمم و بااراده را مقابل ژرار دوپاردیو (در نقش دانتون) به تصویر کشید. او اصولاً سعی می‌کرد شخصیت‌های مبهم و پیچیده‌ای که اسیر سرنوشت هستند، و نیز قهرمانان رها شده و اغلب ضعیفی را که در شعلۀ خشم و غضب گرفتار شده‌اند بر روی پرده به نمایش بگذارد. فیلم‌های وایدا بهترین فرصت‌ها را برای پشونیاک به همراه آوردند، اما او با بازی در ''پروندۀ گورگونیووا''<ref>''Sprawa Gorgonowej'' </ref> و ''طبل حلبی''<ref>''The Tin Drum''</ref>، نیز به موفقیت‌هایی دست یافت. تلاش پی‌گیر و استعدادش، شهرت گسترده‌ای را برایش رقم زدند و او را در صف بهترین بازیگران هم‌نسل خودش قرار دادند. | هرچند پشونیاک در اوایل دهۀ ۱۹۷۰ به سینما راه یافت، لیکن شهرتش را مدیون بازی در تئأتر بود. نخستین نقش با اهمیت او در سینما، حضور در ''پیلاتوس و دیگران''<ref>''Pilatus und andere''</ref> (1970) بود، اما برجسته‌ترین نقشش، روبسپیر در ''دانتون'' است. هر دو فیلم ساختۀ وایدا بودند و پشونیاک در دومی نقش مردی مصمم و بااراده را مقابل ژرار دوپاردیو (در نقش دانتون) به تصویر کشید. او اصولاً سعی می‌کرد شخصیت‌های مبهم و پیچیده‌ای که اسیر سرنوشت هستند، و نیز قهرمانان رها شده و اغلب ضعیفی را که در شعلۀ خشم و غضب گرفتار شده‌اند بر روی پرده به نمایش بگذارد. فیلم‌های وایدا بهترین فرصت‌ها را برای پشونیاک به همراه آوردند، اما او با بازی در ''پروندۀ گورگونیووا''<ref>''Sprawa Gorgonowej'' </ref> و ''طبل حلبی''<ref>''The Tin Drum''</ref>، نیز به موفقیت‌هایی دست یافت. تلاش پی‌گیر و استعدادش، شهرت گسترده‌ای را برایش رقم زدند و او را در صف بهترین بازیگران هم‌نسل خودش قرار دادند. | ||