پرش به محتوا

اسیری لاهیجی، محمد (لاهیجان ۸۳۳ـ شیراز ۹۱۲ق): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


اَسیریِ لاهیجی، محمّد (لاهیجان ۸۳۳ـ شیراز ۹۱۲ق)<br>
اَسیریِ لاهیجی، محمد (لاهیجان ۸۳۳ـ شیراز ۹۱۲ق)<br>


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۲۱: خط ۲۱:
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =مفاتیح الاعجاز (بمبیی، ۱۳۱۲ق)- شرح دو بیت از مثنوی (تهران، ۱۳۵۷ش)
|آثار =مفاتیح‌الاعجاز (بمبئی، ۱۳۱۲ق)؛ اسرارالشّهود (تهران، ۱۳۶۵ش)؛ دیوان اشعار (تهران، ۱۳۵۷ش)؛ منتخب مثنوی؛ اجازه‌نامه؛ شرح دو بیت از مثنوی (تهران، ۱۳۵۷ش)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>شاعر و عارف ایرانی. در ۸۴۹ ق به طریقت نوربخشیه پیوست و از مریدان سید محمد نوربخش (۷۹۵ـ۸۶۹ ق) شد. خانقاهی به‌نام نوریه در شیراز برآورد. در ۸۸۲ ق حج گزارد و در بازگشت یک سال در شهر زبید یمن ماند. شاه اسماعیل صفوی نزد او قرائت قرآن آموخت و بسیار او را نواخت. در آثارش تأثیر تصوف خراسان و عرفان ابن عربی مشهود است و اشعارش مضامین عرفانی و اخلاقی دارد. از آثارش: ''مفاتیح‌الاعجاز'' در شرح ''گلشن راز'' شبستری، که دوره‌ای کامل در بیان اصول عرفان است (بمبئی، ۱۳۱۲ق)؛ ''اسرارالشّهود'' که مثنوی‌ای در بحر رمل، با نکته‌ها و تمثیل‌های عرفانی است (تهران، ۱۳۶۵ش)؛ ''دیوان اشعار'' که به کوشش برات زنجانی به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۵۷ش)؛ ''منتخب مثنوی''؛ ''اجازه‌نامه'' که با ''دیوان'' او به‌چاپ رسیده است؛ ''شرح دو بیت از مثنوی'' (تهران، ۱۳۵۷ش).</p>
}}<p>شاعر و عارف ایرانی. در ۸۴۹ ق به طریقت [[نوربخشیه]] پیوست و از مریدان [[نوربخش، سید محمد (قاین ۷۹۵ـ ری ۸۶۹ق)|سید محمد نوربخش]] (۷۹۵ـ۸۶۹ق) شد. خانقاهی به نام نوریه در [[شیراز، شهر|شیراز]] برآورد. در ۸۸۲ق [[حج]] گزارد و در بازگشت یک سال در شهر زبید [[یمن]] ماند. شاه [[اسماعیل صفوی اول|اسماعیل صفوی]] نزد او قرائت قرآن آموخت و بسیار او را نواخت. در آثارش تأثیر تصوف خراسان و عرفان [[ابن عربی، محیی الدین (مرسیه ۵۶۰ـ دمشق ۶۳۸ق)|ابن عربی]] مشهود است و اشعارش مضامین عرفانی و اخلاقی دارد. از آثارش: ''مفاتیح‌الاعجاز'' در شرح ''[[گلشن راز]]'' [[شبستری، شیخ محمود (شبستر ۶۸۷ـ۷۲۰ ق)|شبستری]]، که دوره‌ای کامل در بیان اصول عرفان است ([[بمبیی، شهر|بمبئی]]، ۱۳۱۲ق)؛ ''اسرارالشّهود'' که مثنوی‌ای در [[رمل، بحر|بحر رمل]]، با نکته‌ها و تمثیل‌های عرفانی است (تهران، ۱۳۶۵ش)؛ ''دیوان اشعار'' که به کوشش برات زنجانی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۵۷ش)؛ ''منتخب مثنوی''؛ ''اجازه‌نامه'' که با ''دیوان'' او به چاپ رسیده است؛ ''شرح دو بیت از مثنوی'' (تهران، ۱۳۵۷ش).</p>
<br><!--11344100-->
<br><!--11344100-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]
سرویراستار، ویراستار
۳۷٬۶۲۰

ویرایش