سوندهایم، استیفن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[پرونده:2042158834.jpg|جایگزین=استیفن سوندهایم|بندانگشتی|استیفن سوندهایم]] | [[پرونده:2042158834.jpg|جایگزین=استیفن سوندهایم|بندانگشتی|استیفن سوندهایم]] | ||
[[پرونده:2042158834- 2.jpg|جایگزین=استیفن سوندهایم|بندانگشتی|استیفن سوندهایم و [[الیزابت تیلور]] (سال 1976)]] | [[پرونده:2042158834- 2.jpg|جایگزین=استیفن سوندهایم|بندانگشتی|استیفن سوندهایم و [[الیزابت تیلور]] (سال 1976)]] | ||
استیفن سوندهایم (نیویورک 22 مارس 1930م- کنیتیکت 26 نوامبر 2021م) Stephen Sondheim | استیفن سوندهایم (نیویورک 22 مارس 1930م- کنیتیکت 26 نوامبر 2021م) (Stephen Sondheim) | ||
(نام کامل: استیفن جاشوآ سوندهایم<ref>Stephen Joshua Sondheim</ref>) آهنگساز و ترانه‌سرای آمریکایی. معتبرترین آهنگساز تاریخ تئاتر برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> و سرایندۀ اشعار ''داستان وست ساید'' [[برنستاین، لیونارد (۱۹۱۸ـ۱۹۹۰)|برنستاین]] (1957) و ''کولی استاین'' (1959) بود. بعدها برای نمایش‌هایی مثل ''در راه دادگاه اتفاق خنده‌داری افتاد'' (1962)، '' | (نام کامل: استیفن جاشوآ سوندهایم<ref>Stephen Joshua Sondheim</ref>) آهنگساز و ترانه‌سرای آمریکایی. معتبرترین آهنگساز تاریخ تئاتر برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> و سرایندۀ اشعار ''داستان وست ساید'' [[برنستاین، لیونارد (۱۹۱۸ـ۱۹۹۰)|برنستاین]] (1957) و ''کولی استاین'' (1959) بود. بعدها برای نمایش‌هایی مثل ''در راه دادگاه اتفاق خنده‌داری افتاد'' (1962)، ''یکشنبه در پارک با جورج'' (1984)، و به ''درون جنگل'' (1987) موسیقی و شعر ساخت. | ||
سوندهایم در کالج ویلیامز<ref>Williams College</ref>، ماساچوست، و زیر نظر میلتون بابیت<ref>Milton Babbitt</ref>، آهنگساز، تحصیل کرد. وی که کارش را به عنوان دستیار در موزیکالی از همرستاین<ref>Oscar Hammerstein II</ref> شروع کرده بود، پس از پایان مدرسه کارش را با موزیکال ''شب شنبه''<ref>''Saturday Night''</ref> در برادوی (۱۹۵۳) پی گرفت و پس از آشنایی با برنستاین موسیقی اجرایی از «[[رومیو و ژولیت|رومئو و ژولیت]]» را در سال ۱۹۵۷ نوشت. درخشش وی در سال ۱۹۶۹ با ''کمپانی''<ref>''Company''</ref> رقم خورد و اولین تونی<ref>Tony Award</ref> را برای وی به ارمغان آورد. سال بعد ''حماقت‌ها''<ref>''Follies''</ref> به کسب جایزۀ تونی دیگری برای او انجامید و ''موسیقی یک شب کوچک''<ref>''A Little Night Music''</ref> که سال ۱۹۷۳ بر مبنای رمانسی [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|چخوفی]] با عنوان «''لبخندهای یک شب تابستانی''<ref>''Smiles of a Summer Night''</ref>» از [[اینگمار برگمان]] ساخته شد، موفقیت او را برای همیشه تثبیت کرد. از موفقیت‌های متأخرتر سوندهایم در برادوی می‌توان از ''یکشنبه در پارک با جورج''<ref>''Sunday in the Park with George''</ref> یاد کرد که برای آن در سال ۱۹۸۵ جایزۀ پولیتزر<ref>Pulitzer Prize</ref> را برد. آخرین نمایش موزیکال وی ''نمایش جاده‌ای''<ref>''Road Show''</ref> بود که نخست در سال 2003 در شیکاگو به روی صحنه رفت و چند سال بعد به برادوی رسید. وی سازندۀ موسیقی متن فیلم‌های سینمایی هم بود؛ از جمله فیلم ''استاویسکی''<ref>''Stavisky''</ref> (به کارگردانی [[آلن رنه]] در سال ۱۹۷۴) و موسیقی ترانۀ دیر یا زود<ref>''Sooner or Later''</ref> (به خوانندگی [[مدونا]]) که سال ۱۹۹۱ برای ساخت آن موفق به کسب [[اسکار، جایزه|اسکار]] شد. | سوندهایم در کالج ویلیامز<ref>Williams College</ref>، ماساچوست، و زیر نظر میلتون بابیت<ref>Milton Babbitt</ref>، آهنگساز، تحصیل کرد. وی که کارش را به عنوان دستیار در موزیکالی از همرستاین<ref>Oscar Hammerstein II</ref> شروع کرده بود، پس از پایان مدرسه کارش را با موزیکال ''شب شنبه''<ref>''Saturday Night''</ref> در برادوی (۱۹۵۳) پی گرفت و پس از آشنایی با برنستاین موسیقی اجرایی از «[[رومیو و ژولیت|رومئو و ژولیت]]» را در سال ۱۹۵۷ نوشت. درخشش وی در سال ۱۹۶۹ با ''کمپانی''<ref>''Company''</ref> رقم خورد و اولین تونی<ref>Tony Award</ref> را برای وی به ارمغان آورد. سال بعد ''حماقت‌ها''<ref>''Follies''</ref> به کسب جایزۀ تونی دیگری برای او انجامید و ''موسیقی یک شب کوچک''<ref>''A Little Night Music''</ref> که سال ۱۹۷۳ بر مبنای رمانسی [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|چخوفی]] با عنوان «''لبخندهای یک شب تابستانی''<ref>''Smiles of a Summer Night''</ref>» از [[اینگمار برگمان]] ساخته شد، موفقیت او را برای همیشه تثبیت کرد. از موفقیت‌های متأخرتر سوندهایم در برادوی می‌توان از ''یکشنبه در پارک با جورج''<ref>''Sunday in the Park with George''</ref> یاد کرد که برای آن در سال ۱۹۸۵ جایزۀ پولیتزر<ref>Pulitzer Prize</ref> را برد. آخرین نمایش موزیکال وی ''نمایش جاده‌ای''<ref>''Road Show''</ref> بود که نخست در سال 2003 در شیکاگو به روی صحنه رفت و چند سال بعد به برادوی رسید. وی سازندۀ موسیقی متن فیلم‌های سینمایی هم بود؛ از جمله فیلم ''استاویسکی''<ref>''Stavisky''</ref> (به کارگردانی [[آلن رنه]] در سال ۱۹۷۴) و موسیقی ترانۀ دیر یا زود<ref>''Sooner or Later''</ref> (به خوانندگی [[مدونا]]) که سال ۱۹۹۱ برای ساخت آن موفق به کسب [[اسکار، جایزه|اسکار]] شد. | ||