استفان اودران: تفاوت میان نسخه‌ها

کارنامۀ اودران و شابرول همان‌قدر به یکدیگر گره خورده که به دوران [[موج نو (سینما)|موج نوی سینمای فرانسه]]. آنان بیست و پنج فیلم با هم کار کردند و اودران در هیچ فیلم دیگری (جز ''جذابیت پنهان بورژوازی'' و ''ضیافت بابت''<ref>''<bdi>Babettes gæstebud</bdi>''</ref>/ ساختۀ گابریل آکسل<ref>''<bdi>Gabriel Axel</bdi>''</ref> دانمارکی) به اندازۀ آثار شابرول درخشش نداشت. با این همه حتی در فیلم‌های شابرول نیز تا پیش از ''ماده آهوان'' تنها چهرۀ ملیحش جلب نظر می‌کرد. اما با این فیلم، استعداد بازیگری‌اش را ثابت کرد. سردی آمیخته به خشونت چهره و رفتار و راه رفتن به‌خصوص، تصویر بازیگری مرموز و پیچیده را در ذهن به جای می‌گذاشت. به طوری که گاه او را با [[گرتا گاربو]] و مارلنه دیتریش<ref>Marlene Dietrich </ref> مقایسه کرده‌اند. اما به طور قطع او با آن دو یک تفاوت عمده داشت و آن این که برخلاف گاربو و دیتریش، سينما برای اودران صرفاً محملی برای جلوه‌گری‌هایش نبود، بلکه او همواره در خدمت سینما بود. از جمله بازی‌اش در زن بی‌وفا<ref>''La Femme infidèle''</ref>، از یاد نرفتنی است. او در این فیلم در نقش زن بی‌وفایی (که مثل اغلب نقش‌هایی که ایفا کرده «هلن» نام دارد) ظاهر می‌شود و به طرز حیرت‌انگیزی بدون ردوبدل کردن گفت‌وگوهای معنادار، توانست درگیری درونی میان خود و شوهرش را به تصویر کشد. اودران مثل اغلب ستارگان غیرامریکایی، هرگز در فیلم‌های هالیوودی به موفقیت فیلم‌های فرانسوی خود دست نیافت. از اواخر دهۀ ۱۹۸۰ عمدتاً در نقش‌های دوم ظاهر شد و در بیش‌تر آنها، بدون به رخ کشیدن جذابیت‌های زنانه‌اش، موفق بود.   

'''گزیدۀ فیلم‌های سینمایی'''