اشپر، آلبرت (۱۹۰۵ـ۱۹۸۱): تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه زندگینامه

|عنوان =آلبرت اشپر

|پست تخصصی =

|باشگاه =

</ref> بود، و همچون همتایانش در ایتالیای فاشیست<ref>fascist  

</ref>، نوعی کلاسی‌سیسم<ref>classicism </ref> افراطی را برای شکوه‌بخشیدن به حکومت برگزید؛ طرح او برای میدان‌های برگزاری کنگرۀ حزب نازی در نورنبرگ و برلین<ref>Berlin and Nürenberg Party Congress Grounds </ref> در ۱۹۳۴ از آن جمله است. ساختمان جدید نخست‌وزیری رایش<ref>New Reich Chancellery</ref> در برلین (۱۹۳۸ـ۱۹۳۹) را بنا کرد (اکنون تخریب شده است)، لیکن طرح‌هایش برای مجموعه بناهای خودبزرگ‌بینانه به‌سبک کلاسیک خشک، هرگز تحقق نیافتند. اشپر در مقام وزیر تسلیحات، شاخص تولید سلاح را از ۱۰۰ در ماه ژانویۀ ۱۹۴۲، به ۳۲۲ در ماه ژوئیۀ ۱۹۴۴ افزایش داد. فعالیت خود را در ماه‌های آخر جنگ، درپی فرمان‌های هیتلر، به انهدام صنایع آلمان قبل از افتادن به چنگ [[متفقین]]<ref> Allies</ref>، متمرکز کرد. پس از پایان جنگ، به سبب بیگاری‌کشیدن از اسیران، به ۲۰ سال حبس محکوم شد. خاطراتش در کتابی با نام ''درون رایش سوم''<ref>''Inside the Third Reich'' </ref> (۱۹۶۹)، شرح بسیار مؤثری از وقایع آن دوران است؛ لیکن در این کتاب برای جلوه‌گرساختن نویسنده همچون فردی فن‌مدار<ref>technocrat</ref>، نقش او در برنامۀ نازی‌ها کم‌رنگ نشان داده شده است.