لمون، جک (۱۹۲۵ـ۲۰۰۱): تفاوت میان نسخه‌ها

لمون، جک (۱۹۲۵ـ۲۰۰۱) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۲۷

۶ بایت حذف‌شده ، ۲ سال پیش

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Nazanin

سرویراستار

۴۱٬۳۶۱

ویرایش

@@ خط ۲۹: / خط ۲۹: @@
 }}
-[[File:37077200.jpg|thumb|لِمون، جَک]]لِمون، جَک (۱۹۲۵ـ۲۰۰۱)(Lemmon, Jack)
+[[File:37077200.jpg|thumb|لِمون، جَک]]لمون، جک (۱۹۲۵ـ۲۰۰۱)(Lemmon, Jack)
 (نام اصلی: جان یولر لمون سوم<ref>John Uhler Lemmon III</ref>) بازیگر امریکایی. در فیلم‌های کمدی ''بعضی‌ها داغشو دوست دارن''<ref>''Some Like It Hot''
 </ref> (۱۹۵۹) و ''آپارتمان''<ref>''The Apartment'' </ref> (۱۹۶۰) با [[وایلدر، بیلی (۱۹۰۶ـ ۲۰۰۲)|بیلی وایلدر]]<ref>Billy Wilder
-</ref>، کارگردان، و در فیلم معروف ''زوج ناجور''<ref>The Odd Couple </ref> (۱۹۶۸) با [[ماتیو، والتر (۱۹۲۰ـ۲۰۰۰)|والتر ماتئو]]<ref>Walter Matthau </ref>، بازیگر، همکاری کرد. برای بازی در فیلم ''ببر را نجات بده''<ref>''Save the Tiger''</ref> (۱۹۷۳) برندۀ جایزۀ اسکار شد. جک لمون، که بازیگری چیره‌دست بود، نخستین‌بار در فیلم کمدی ''باید به سرت می‌آمد''<ref>''It Should Happen to You'' </ref> (۱۹۵۴) بازی کرد و برای نقش‌آفرینی در فیلم ''آقای رابرتز''<ref>''Mister Roberts'' </ref> (۱۹۵۵) برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش دوم مرد شد. فیلم‌های بعدی، همچون ''گمشده''<ref>''Missing'' </ref> (۱۹۸۲)، ''گلنگری گلن راس''<ref>''Glengarry Glen Ross''</ref> (۱۹۹۲)، و ''برش‌های کوتاه''<ref>''Short Cuts''</ref> (۱۹۹۳)، ذوق و استعداد او را در زمینۀ بازیِ نمایشی نشان می‌دهد.
+</ref>، کارگردان، و در فیلم معروف ''زوج ناجور''<ref>The Odd Couple </ref> (۱۹۶۸) با [[ماتیو، والتر (۱۹۲۰ـ۲۰۰۰)|والتر ماتئو]]<ref>Walter Matthau </ref>، بازیگر، همکاری کرد. برای بازی در فیلم ''ببر را نجات بده''<ref>''Save the Tiger''</ref> (۱۹۷۳) برندۀ جایزۀ اسکار شد. جک لمون، که بازیگری چیره‌دست بود، نخستین‌بار در فیلم کمدی ''باید به سرت می‌آمد''<ref>''It Should Happen to You'' </ref> (۱۹۵۴) بازی کرد و برای نقش‌آفرینی در فیلم ''آقای رابرتز''<ref>''Mister Roberts'' </ref> (۱۹۵۵) برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش دوم مرد شد. فیلم‌های بعدی، همچون ''گمشده''<ref>''Missing'' </ref> (۱۹۸۲)، ''گلنگری گلن راس''<ref>''Glengarry Glen Ross''</ref> (۱۹۹۲)، و ''برش‌های کوتاه''<ref>''Short Cuts''</ref> (۱۹۹۳)، ذوق و استعداد او را در زمینۀ بازی نمایشی نشان می‌دهد.
 &nbsp;