لوی، مرنا (۱۹۰۵ـ۱۹۹۳): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}(نام اصلی: مرنا ویلیامز<ref>''Myrna Willams''</ref>)بازیگر امریکایی سینما. زنی مستقل و متکیبهخود و نیز بازیگر کمدی بود و از نوع جدید ستارگان هالیوود در دهۀ ۱۹۳۰ بهشمار میرفت؛ او در مجموعۀ فیلمهای ''مرد نحیف''<ref>''Thin Man''</ref> (۱۹۳۴ـ۱۹۴۷) نقش نورا چارلز<ref>Nora Charles</ref> را در مقابل ویلیام پاول<ref>William Powell</ref> بازی کرد. از دیگر فیلمهای اوست: ''نقاب فومانچو''<ref>''The Mask of Fu Manchu''</ref> (۱۹۳۲)، ''ملودرام منهتن''<ref>''Manhattan Melodrama''</ref> (۱۹۳۴)، ''زن انگشتنما''<ref>''Libeled Lady''</ref> (۱۹۳۶)، ''باز هم دوستت دارم''<ref>''I Love You Again''</ref> (۱۹۴۰)، ''بهترین سالهای زندگی ما''<ref>''The Best Years of Our Lives''</ref> (۱۹۴۶)، و ''آقای بلندینگ خانۀ رؤیاییاش را میسازد''<ref>''Mr Blandings Builds His Dream House''</ref> (۱۹۴۸). لوی در مونتانا<ref>Montana</ref> بهدنیا آمد. نخست عضو گروه کر تئاتر چینی گرومن<ref>Grauman’s Chinese Theater</ref> در لوسآنجلس بود و بهتدریج نقشهای کوچکی در فیلمها، ازجمله در نسخۀ صامت ''بن هور''<ref>''Ben Hur''</ref> (۱۹۲۶)، بازی کرد. موفقیتش آنگاه از راه رسید که در فیلم ''مرد نحیف''، براساس رمان ''دشیل هامِت''<ref>''Dashiell Hammett''</ref>، بازی کرد. ماجراهای کارآگاهیِ او و ویلیام پاول، در نقش زن و شوهر، با استقبال بسیار تماشاگران مواجه شد و درپی آن چندین دنباله بر این فیلم ساخته شد؛ و این دو در چندین فیلم دیگر نیز با هم نقشآفرینی کردند. در رأیگیری ۱۹۳۶ لوی را «ملکۀ سینما» لقب دادند (لقب «سلطان» به [[گیبل، کلارک (۱۹۰۱ـ۱۹۶۰)|کلارک گیبل]]<ref>Clark Gable</ref> تعلق گرفت). لوی در سالهای جنگ جهانی دوم در صلیب سرخ<ref>Red Cross</ref> خدمت کرد و پس از آن، با سیمایی موقرانهتر، با فیلم ''بهترین سالهای زندگی ما'' به سینما بازگشت. ''دامِ نیمهشب''<ref>''Midnight Lace''</ref> (۱۹۶۰) واپسین نقش مهم او بود ولی بعدها گاهی نقشهای کوچکی را در سینما ایفا کرد و در ۱۹۷۳ در اجرای تازهای از نمایش ''زنان''<ref>''The Women''</ref>'' در برادوی<ref>Broadway</ref>، نیویورک، بازی کرد. در ۱۹۹۰ جایزۀ افتخاری اسکار را دریافت کرد.'' | }} | ||
[[پرونده:37131400.jpg|بندانگشتی|مرنا لوی]] | |||
لوی، مِرْنا (۱۹۰۵ـ۱۹۹۳)(Loy, Myrna) | |||
(نام اصلی: مرنا ویلیامز<ref>''Myrna Willams''</ref>)بازیگر امریکایی سینما. زنی مستقل و متکیبهخود و نیز بازیگر کمدی بود و از نوع جدید ستارگان هالیوود در دهۀ ۱۹۳۰ بهشمار میرفت؛ او در مجموعۀ فیلمهای ''مرد نحیف''<ref>''Thin Man''</ref> (۱۹۳۴ـ۱۹۴۷) نقش نورا چارلز<ref>Nora Charles</ref> را در مقابل ویلیام پاول<ref>William Powell</ref> بازی کرد. از دیگر فیلمهای اوست: ''نقاب فومانچو''<ref>''The Mask of Fu Manchu''</ref> (۱۹۳۲)، ''ملودرام منهتن''<ref>''Manhattan Melodrama''</ref> (۱۹۳۴)، ''زن انگشتنما''<ref>''Libeled Lady''</ref> (۱۹۳۶)، ''باز هم دوستت دارم''<ref>''I Love You Again''</ref> (۱۹۴۰)، ''بهترین سالهای زندگی ما''<ref>''The Best Years of Our Lives''</ref> (۱۹۴۶)، و ''آقای بلندینگ خانۀ رؤیاییاش را میسازد''<ref>''Mr Blandings Builds His Dream House''</ref> (۱۹۴۸). لوی در مونتانا<ref>Montana</ref> بهدنیا آمد. نخست عضو گروه کر تئاتر چینی گرومن<ref>Grauman’s Chinese Theater</ref> در لوسآنجلس بود و بهتدریج نقشهای کوچکی در فیلمها، ازجمله در نسخۀ صامت ''بن هور''<ref>''Ben Hur''</ref> (۱۹۲۶)، بازی کرد. موفقیتش آنگاه از راه رسید که در فیلم ''مرد نحیف''، براساس رمان ''دشیل هامِت''<ref>''Dashiell Hammett''</ref>، بازی کرد. ماجراهای کارآگاهیِ او و ویلیام پاول، در نقش زن و شوهر، با استقبال بسیار تماشاگران مواجه شد و درپی آن چندین دنباله بر این فیلم ساخته شد؛ و این دو در چندین فیلم دیگر نیز با هم نقشآفرینی کردند. در رأیگیری ۱۹۳۶ لوی را «ملکۀ سینما» لقب دادند (لقب «سلطان» به [[گیبل، کلارک (۱۹۰۱ـ۱۹۶۰)|کلارک گیبل]]<ref>Clark Gable</ref> تعلق گرفت). لوی در سالهای جنگ جهانی دوم در صلیب سرخ<ref>Red Cross</ref> خدمت کرد و پس از آن، با سیمایی موقرانهتر، با فیلم ''بهترین سالهای زندگی ما'' به سینما بازگشت. ''دامِ نیمهشب''<ref>''Midnight Lace''</ref> (۱۹۶۰) واپسین نقش مهم او بود ولی بعدها گاهی نقشهای کوچکی را در سینما ایفا کرد و در ۱۹۷۳ در اجرای تازهای از نمایش ''زنان''<ref>''The Women''</ref>'' در برادوی<ref>Broadway</ref>، نیویورک، بازی کرد. در ۱۹۹۰ جایزۀ افتخاری اسکار را دریافت کرد.'' | |||
| |