کوین کلاین: تفاوت میان نسخه‌ها

پدرش، موسیقیدانی بود که از راه ادارۀ یک مغازۀ صفحه‌فروشی امرار معاش می‌کرد. کوین تحصیلات ابتدایی را در مدرسه‌ای مذهبی که توسط راهبان کاتولیک اداره می‌شد، گذراند. برای تحصیل در رشتۀ موسیقی وارد دانشگاه ایندیانا<ref>Indiana University</ref> شد؛ اما کمی بعد رشتۀ تحصیلی‌اش را به نمایش تغییر داد. پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی، دورۀ هنرهای نمایشی مدرسۀ جولیارد نیویورک<ref>Juilliard School</ref> را نیز به پایان برد. پس از چهارسال همراهی با «گروه نمایشی بازیگری سیار» [[جان هاوسمن]] به نیویورک بازگشت و در آن‌جا در مجموعۀ تلویزیونی ''در جست‌وجوى فردا'' (۱۹۷۶ - ۱۹۷۷) ظاهر شد. خیلی زود، با ایفای نقش در نمایش موزیکال ''داماد دزد''، به برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> راه یافت. در نمایش‌های برادوی مثل نمایش موزیکال ''در قرن بیستم'' (۱۹۷۸) و همچنین اجرای اپرت ''دزدان دریایی پنزانس''<ref>''The Pirates of Penzance''</ref> گیلبرت و سالیوان<ref>Gilbert and Sullivan</ref> (۱۹۸۰) ـ که در ۱۹۸۳ نیز در فیلمی با همین نام شرکت کرد ـ به بهترین شکل از توانایی‌هایش در رقص، آواز و نواختن پیانو سود جست (مهارتش در نواختن پیانو، سال‌ها بعد در فیلم ''قرار و مدار آدم‌های بالغ'' در نقش یک موسیقیدان، نیز به کارش آمد). کلاین برای هر دوی این نمایش‌ها جایزۀ تونی<ref>Tony Award</ref> بهترین بازیگر را به خود اختصاص داد. در طول چهار سال (۱۹۸۶ ۔ ۱۹۹۰) در دو اجرای [[هملت]] ظاهر شد که اجرای دوم (۱۹۹۰) به کارگردانی خودش بود. در سال‌های بعد به موازات کار سینما، فعالیت‌های تئاتری‌اش را نیز ادامه داد و هر از چندی بر صحنۀ تئاترهای نیویورک ظاهر می‌شد. حضورش در نمایش‌های موزیکال برادوی، نظر [[پاکولا، آلن جی (۱۹۲۸ـ۱۹۹۸)|پاکولا]]<nowiki/>ی فیلمساز را به خود جلب کرد و به این ترتیب کلاین در ''انتخاب سوفی''<ref>''Sophie's Choice''</ref> در نخستین حضور سینمایی‌اش در نقش شوهر بیمارگون و نامتعادل [[مریل استریپ|مریل استریپِ]] نجات‌یافته از اردوگاه‌های مرگ ظاهر شد.

----