و یر، پیتر (۱۹۴۴): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:40136200-2.jpg|بندانگشتی|پیتر ویر]] | [[پرونده:40136200-2.jpg|بندانگشتی|پیتر ویر]] | ||
ویر، پیتر (۱۹۴۴)(Weir, Peter) | ویر، پیتر (۱۹۴۴)(Weir, Peter) | ||
کارگردان استرالیایی. از چهرههای شاخص موج نو سینما در استرالیا به شمار میآید که از دههی هفتاد تا نود در این کشور جریان داشت. با وجود تاثیر چشمگیر در استرالیا، اغلب فیلمهایش را در امریکا ساخته است. برخی از فیلمهای او، که طیف گستردهای از ملودرام<ref>melodrama </ref> تا کمدی را دربرمیگیرد، عبارتاند از ''گردش در هنگینگ راک''<ref>''Picnic at Hanging Rock ''</ref> (۱۹۷۵، استرالیا) و ''انجمن شاعران مرده''<ref>''Dead Poets Society ''</ref> (۱۹۸۹، امریکا) که برندۀ جایزۀ بفتا<ref>BAFTA </ref> برای بهترین فیلم شد. آثار وییر کیفیتی فوقالعاده دارد و اغلب عنصر معنوی نیرومندی در آنها به''''''چشم می''''''خورد. از دیگر فیلم''''''های اوست: ''گالیپولی''<ref>Gallipol''i ''</ref> (۱۹۸۱)، استرالیا، ''شاهد''<ref>''Witness ''</ref> (۱۹۸۵)، کمدی ''کارت سبز''<ref>Green Car''d ''</ref> (۱۹۹۰)، ''بی''''باک''<ref>''Fearless ''</ref> (۱۹۹۳)، و ''نمایش'' ترومن<ref>''The Truman Show ''</ref> (۱۹۹۸)، که با آن برندۀ جایزۀ بفتای بهترین کارگردان و جایزۀ کارگردان سال از سوی انجمن منتقدان سینمایی لندن<ref>London Film Critics’ Circle</ref> شد. | کارگردان استرالیایی. از چهرههای شاخص موج نو سینما در استرالیا به شمار میآید که از دههی هفتاد تا نود در این کشور جریان داشت. با وجود تاثیر چشمگیر در استرالیا، اغلب فیلمهایش را در امریکا ساخته است. برخی از فیلمهای او، که طیف گستردهای از ملودرام<ref>melodrama </ref> تا کمدی را دربرمیگیرد، عبارتاند از ''گردش در هنگینگ راک''<ref>''Picnic at Hanging Rock ''</ref> (۱۹۷۵، استرالیا) و ''انجمن شاعران مرده''<ref>''Dead Poets Society ''</ref> (۱۹۸۹، امریکا) که برندۀ جایزۀ بفتا<ref>BAFTA </ref> برای بهترین فیلم شد. آثار وییر کیفیتی فوقالعاده دارد و اغلب عنصر معنوی نیرومندی در آنها به''''''چشم می''''''خورد. از دیگر فیلم''''''های اوست: ''گالیپولی''<ref>Gallipol''i ''</ref> (۱۹۸۱)، استرالیا، ''شاهد''<ref>''Witness ''</ref> (۱۹۸۵)، کمدی ''کارت سبز''<ref>Green Car''d ''</ref> (۱۹۹۰)، ''بی''''باک''<ref>''Fearless ''</ref> (۱۹۹۳)، و ''نمایش'' ترومن<ref>''The Truman Show ''</ref> (۱۹۹۸)، که با آن برندۀ جایزۀ بفتای بهترین کارگردان و جایزۀ کارگردان سال از سوی انجمن منتقدان سینمایی لندن<ref>London Film Critics’ Circle</ref> شد. | ||