آتش اصفهانی، حسن (اصفهان ۱۲۸۴ـ همان جا ۱۳۴۹ق): تفاوت میان نسخه‌ها

متخلص به بی‌نوا و آتش، شاعر ایرانی. از شاگردان ملک‌الشعرای عنقا و آشفتۀ اصفهانی بود. به سبک هندی شعر می‌گفت و پیرو کلیم اصفهانی و صائب تبریزی بود. ''دیوان'' اشعارش، که بیشتر غزلیات اوست، به‌چاپ رسیده است (اصفهان، ۱۳۲۱ و ۱۳۳۶ش).