میرزا محمد جعفر حکیم الهی لواسانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
(مشهور به حکیم الهی لواسانی) از علمای روشنفکر و اصلاح‌طلب و از شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی زمان [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، پسر میرزا حسینعلی لواسانی. نسب میرزا محمد جعفر به خواجه نظام‌الملک طوسی وزیر شاهان سلجوقی می‌رسد. | (مشهور به حکیم الهی لواسانی) از علمای روشنفکر و اصلاح‌طلب و از شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی زمان [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، پسر میرزا حسینعلی لواسانی. نسب میرزا محمد جعفر به خواجه نظام‌الملک طوسی وزیر شاهان سلجوقی می‌رسد. | ||
او حدود 1215ق در قریه سینک لواسان متولد شد. در جوانی به اصفهان رفت و در محله بیدآباد ساکن شد و در مدارس و مکاتب آن شهر به فراگیری حکمت و تاریخ و علوم عقلی پرداخت. در تاریخ و حدیث و علوم معقول استاد شد. پس از پایان تحصیل، راهی تهران شد و در اواخر سلطنت [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی شاه]] به دربار قاجار راه پیدا کرد. در تهران، در کوچه حکیم الهی در [[سرچشمه، محله|سرچشمه]] اقامت داشت و در ۱۲۸۶ق اراضی وسیعی را در منطقۀ خورآذین یا خلازیر در شمال تهران به منظور زراعت خرید که در جوار املاک میرزا علی خان امین‌الدوله، صدراعظم دورۀ قاجار قرار داشت و بعدها به [[الهیه، محله|الهیه]] معروف شد. | او حدود 1215ق در قریه سینک لواسان متولد شد. در جوانی به اصفهان رفت و در محله بیدآباد ساکن شد و در مدارس و مکاتب آن شهر به فراگیری حکمت و تاریخ و علوم عقلی پرداخت. در تاریخ و حدیث و علوم معقول استاد شد. پس از پایان تحصیل، راهی تهران شد و در اواخر سلطنت [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی شاه]] به دربار قاجار راه پیدا کرد. در تهران، در کوچه حکیم الهی در [[سرچشمه، محله|سرچشمه]] اقامت داشت و در ۱۲۸۶ق اراضی وسیعی را در منطقۀ خورآذین یا خلازیر در شمال تهران به منظور زراعت خرید که در جوار املاک میرزا علی خان امین‌الدوله، صدراعظم دورۀ قاجار قرار داشت و بعدها به [[الهیه، محله|الهیه]] معروف شد. در دوران صدارت [[امیرکبیر]] به حل و فصل دعاوی مدنی و شرعی منصوب شد. [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] به او لقب "حکیم الهی" داد و او را که اجازۀ حضور در مراسم درباری داشت «پیرزنده دل» می‌نامید. | ||
در دوران صدارت [[امیرکبیر]] به حل و فصل دعاوی مدنی و شرعی منصوب شد. [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] به او لقب "حکیم الهی" داد و او را که اجازۀ حضور در مراسم درباری داشت «پیرزنده دل» می‌نامید. | |||
میرزا محمد جعفر با بیشتر رجال آن دوره همچون حسام‌السلطنه، فرهاد میرزا، عباس میرزا، امیر نظام گروسی و میرزا ملکم خان ناظم‌الدوله دوست و معاشر بود. او مدتی تولیت بارگاه [[امامزاده عبدالله (شهر ری)|امامزاده عبدالله]] شهر ری را داشت و مدتی نیز به ملاباشیگری کرمانشاهان (در دوران حکومت عمادالدوله) منصوب شد. | میرزا محمد جعفر با بیشتر رجال آن دوره همچون حسام‌السلطنه، فرهاد میرزا، عباس میرزا، امیر نظام گروسی و میرزا ملکم خان ناظم‌الدوله دوست و معاشر بود. او مدتی تولیت بارگاه [[امامزاده عبدالله (شهر ری)|امامزاده عبدالله]] شهر ری را داشت و مدتی نیز به ملاباشیگری کرمانشاهان (در دوران حکومت عمادالدوله) منصوب شد. | ||