پرش به محتوا

محمدحسین مصورالملکی (نگارگر): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۹: خط ۲۹:
[[پرونده:38316900.jpg|جایگزین=مصورالملکی|بندانگشتی|مصورالملکی]]
[[پرونده:38316900.jpg|جایگزین=مصورالملکی|بندانگشتی|مصورالملکی]]
[[پرونده:38316900- 2.jpg|جایگزین=اثری از مصورالملکی|بندانگشتی|اثری از مصورالملکی]]
[[پرونده:38316900- 2.jpg|جایگزین=اثری از مصورالملکی|بندانگشتی|اثری از مصورالملکی]]
محمّدحسین مُصّورالملکی (اصفهان ۱۲۶9ـ 24 دی ۱۳۵۶ش)<br><p>(معروف به حاج مصورالملکی) نگارگر ایرانی. خاندانش جملگی از دورۀ [[صفویه]] تا او نقاش بودند. او طراحی ورزیده و آخرین بازماندۀ استادان نام‌آور سنت نقاشی اصیل ایرانی بود. و به‌همین سبب در [[تذهیب]]، [[تشعیر]]، طراحی، و نقشۀ کاشی و قالی نیز توانا بود. برای رسیدن به طرح واقعی یک اثر تاریخی، همانند یک مورخ عمل می‌کرد؛ ازجمله برای خلق نگارۀ «''تخت جمشید»'' (۷۰×۱۰۰ سانتیمتر) نزدیک به یک سال تحقیق کرد، به‌سبب این نگاره، در نمایشگاه بین‌المللی بروکسل (1958م) به دریافت مدال طلا نائل آمد. او نخست قلمدان‌سازی می‌کرد که آن را از پدرش آموخته بود. هنرمندی خودآموخته بود. ابتدا از نقاشی [[مکتب هرات]] و صفوی و آثار [[کمال الدین بهزاد (هرات ح ۸۶۵ ـ تبریز ۹۴۲ق)|کمال‌الدین بهزاد]]، و سپس از شیوۀ [[رضا عباسی (ح ۹۸۰ـ ح ۱۰۴۴ق)|رضا عباسی]] تأثیر گرفت. پس از مرگ پدرش، مسئولیت کارگاه نقاشی وی را در سن 13سالگی برای تأمین معاش خانواده برعهده گرفت. در سال ۱۳۰۷ش به چند کشور اروپایی سفر کرد و مدتی هم در پاریس به نقاشی مشغول شد. با مطالعۀ فنون نقاشی غربی و فراگیری اصول علمی، [[پرسپکتیو]] و طراحی آناتومی، این فنون را در نقاشی ایرانی به خدمت گرفت. نگارۀ «''جنگ نادر با محمدشاه هندی»'' از دیگر آثار اوست (ح ۱۳۲۳ش).</p><p>حاج مصورالملکی در اوایل جوانی حین تهیۀ روغن کمان که برای نقاشی لاکی از آن استفاده می‌شد دچار سوختگی شدید شد و بر اثر آن تا دهه‌های پایانی زندگی دچار لرزش دست راستش بود تا این‌که در سال 1346 دچار سکته شد و این دستش به‌طور کامل از کار افتاد.
محمّدحسین مُصّورالملکی (اصفهان ۱۲۶9ـ 24 دی ۱۳۵۶ش)   Mohammadhossein Mosavvarolmolki<br><p>(معروف به حاج مصورالملکی) نگارگر ایرانی. خاندانش جملگی از دورۀ [[صفویه]] تا او نقاش بودند. او طراحی ورزیده و آخرین بازماندۀ استادان نام‌آور سنت نقاشی اصیل ایرانی بود. و به‌همین سبب در [[تذهیب]]، [[تشعیر]]، طراحی، و نقشۀ کاشی و قالی نیز توانا بود. برای رسیدن به طرح واقعی یک اثر تاریخی، همانند یک مورخ عمل می‌کرد؛ ازجمله برای خلق نگارۀ «''تخت جمشید»'' (۷۰×۱۰۰ سانتیمتر) نزدیک به یک سال تحقیق کرد، به‌سبب این نگاره، در نمایشگاه بین‌المللی بروکسل (1958م) به دریافت مدال طلا نائل آمد. او نخست قلمدان‌سازی می‌کرد که آن را از پدرش آموخته بود. هنرمندی خودآموخته بود. ابتدا از نقاشی [[مکتب هرات]] و صفوی و آثار [[کمال الدین بهزاد (هرات ح ۸۶۵ ـ تبریز ۹۴۲ق)|کمال‌الدین بهزاد]]، و سپس از شیوۀ [[رضا عباسی (ح ۹۸۰ـ ح ۱۰۴۴ق)|رضا عباسی]] تأثیر گرفت. پس از مرگ پدرش، مسئولیت کارگاه نقاشی وی را در سن 13سالگی برای تأمین معاش خانواده برعهده گرفت. در سال ۱۳۰۷ش به چند کشور اروپایی سفر کرد و مدتی هم در پاریس به نقاشی مشغول شد. با مطالعۀ فنون نقاشی غربی و فراگیری اصول علمی، [[پرسپکتیو]] و طراحی آناتومی، این فنون را در نقاشی ایرانی به خدمت گرفت. نگارۀ «''جنگ نادر با محمدشاه هندی»'' از دیگر آثار اوست (ح ۱۳۲۳ش).</p><p>حاج مصورالملکی در اوایل جوانی حین تهیۀ روغن کمان که برای نقاشی لاکی از آن استفاده می‌شد دچار سوختگی شدید شد و بر اثر آن تا دهه‌های پایانی زندگی دچار لرزش دست راستش بود تا این‌که در سال 1346 دچار سکته شد و این دستش به‌طور کامل از کار افتاد.




moderation، Moderators، سرویراستار، ویراستار
۵۱٬۹۶۲

ویرایش