پوراحمد، کیومرث (نجف آباد ۱۳۲۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها

|محل زندگی=

|تحصیلات و محل تحصیل=

|شغل و تخصص های دیگر=

|سبک =

|باشگاه =

}}[[پرونده:13181700- 2.jpg|جایگزین=کیومرث پوراحمد|بندانگشتی|کیومرث پوراحمد]]<p>فیلمنامه‌نویس و کارگردان سینما و تلویزیون ایران. فعالیت خود را در سینما با نوشتن فیلمنامه و دستیاری کارگردان فیلم ناتمام ''قصۀ خیابان دراز'' (۱۳۵۷، محسن تقوایی) آغاز کرد. فیلم‌های تجاری و هنری ساخته‌ است. نخستین‌ فیلم‌ بلند سینمایی‌اش، ''‌تاتوره‌'' (۱۳۶۲)، مضمونی‌ سیاسی‌ داشت‌. سپس دستیار [[کیارستمی ، عباس (تهران ۱۳۱۹)|کیارستمی]]<nowiki/>‌ در ''خانۀ‌ دوست‌ کجاست''‌ (۱۳۶۴) شد، و با همان سبک و فضا و شیوۀ‌ کار و با بازیگران نوجوان، فیلم ''گاویار'' (۱۳۶۶) را ساخت‌، که‌ با استقبال روبه‌رو نشد. به‌ناچار با نوشتن ‌فیلمنامۀ‌ ''شکوه‌ زندگی''‌ (۱۳۶۶) و کارگردانی‌ دو فیلم‌ ''لنگرگاه''‌ (۱۳۶۷) و ''شکار خاموش''‌ (۱۳۶۹)، سعی کرد مخاطب بیشتری جلب کند و موفق نیز شد‌. سپس مجموعۀ‌ تلویزیونی ''[[قصه های مجید (تلویزیون)|قصه‌های‌ مجید]]'' (۱۳۷۰) را کارگردانی کرد، و دو فیلم‌ بلند ''شرم‌'' (۱۳۷۱) و ''صبح‌ روز بعد'' (۱۳۷۱) را براساس این مجموعه و داستان‌هایی از [[هوشنگ مرادی کرمانی]] ساخت.‌ مجموعه‌ و فیلم‌های ‌سینمایی مجید با اقبال‌ تماشاگران‌ و منتقدان‌ روبه‌رو شد و چند جایزۀ‌ داخلی‌ گرفت. ''شرم''‌ از حیث‌ تلفیق‌ واقعیت‌ و خیال‌، شیوۀ ‌روایت‌ و ساختار بصری‌، فیلمی‌ ممتاز و بدیع‌ است‌. ''نان‌ و شعر'' (۱۳۷۲)، که‌ پس‌ از یک‌ وقفۀ‌ کوتاه‌ در ادامۀ قصه‌های‌ مجید ساخته‌ شد، به اندازه آثار گذشتۀ او موفق نبود. [[خواهران غریب (فیلم)|''خواهران''‌ ''غریب'']]<nowiki/>‌ (۱۳۷۴) را با مضمونی خانوادگی و اخلاقی و با حجم زیادی‌ تصنیف ‌و آواز برای‌ کودکان‌ و بزرگسالان ساخت‌‌، که از آن بسیار استقبال‌ کردند. در مجموعۀ تلویزیونی ''[[سرنخ (تلویزیون)|سرنخ]]'' (۱۳۷۵) و فیلم‌های ''به‌خاطر هانیه'' (۱۳۷۳) و ''شب یلدا'' (۱۳۸۰) بیش از آن‌که به مخاطبان توجه کند، اندیشه‌های شخصی خود را در نظر گرفته است. آخرین فیلم او که به صورت عمومی اکران شده ''تیغ و ترمه'' (۱۳97) نام دارد. پوراحمد پس از این اثر فیلم ''پرونده باز است'' را نیز در سال 1400 ساخته که هنوز اکران نشده است. فیلمنامۀ عمدۀ آثارش را خود نوشته بود.

'''برخی از جوایز'''</p>