آقا فتح الله قدسی کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آقا فتح الله قدسی کرمانی (کرمان 1274-همان جا 1358ق) | آقا فتح الله قدسی کرمانی (کرمان 1274-همان جا 1358ق) | ||
(متخلص به فؤاد) از شاعران ولایی کرمان و از جمله شعرای نامدار آیینی و | (متخلص به فؤاد) از شاعران ولایی کرمان و از جمله شعرای نامدار آیینی و مدیحه‌سرایان اهل بیت در قرن چهاردهم. او از سبک عراقى پیروى مى‌کرد. پدرش، سلطان على، به کار عطاری اشتغال داشت و از شعرای نامی کرمان بود. او پسرش را از مکتب بازداشت و به شغل عطاری مشغول کرد. قدسی کرمانی علاقۀ بسیاری به دیوان [[سعدی، مصلح الدین (شیراز ح ۶۰۶ـ ح ۶۹۱ق)|سعدی]] داشت و به شیوۀ او شعر می‌سرود. پس از آن، به کتاب [[مثنوی معنوی|مثنوی]] [[مولوی، جلال الدین محمد (بلخ ۶۰۴ـ قونیه ۶۷۲ق)|مولوی]] رو آورد. دیوان اشعار فؤاد کرمانى موسوم به ''شمع جمع''، شامل ۶۸۷۶ بیت و مشتمل بر مدح و مراثی ائمه (ع)، غزلیات عرفانی، [[ترجیع بند|ترجیع‌بند]] و رباعیات است. او در دیوان خود، مصائب اهل بیت عصمت و طهارت را به گونه‌ای عاشقانه و عارفانه به نظم کشیده است. در کتاب ''شمع جمع''، او شرح حال اجمالی خودش از ۷ تا۶۰ سالگی را نیز در قالب مثنوی گردآورده است. | ||
آقا فتح الله قدسی کرمانی در 1318ش (1358ق) در 85 سالگی در زادگاهش درگذشت. آرامگاهش در سه کیلومتری [[کرمان، شهر|شهر کرمان]]، در دامنۀ کوه سید حسین است. | |||
آقا فتح الله قدسی کرمانی در 1318ش (1358ق) در 85 سالگی در زادگاهش درگذشت. آرامگاهش در سه کیلومتری شهر | |||
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||