پایور، فرامرز (تهران ۱۳۱۱ش ـ ۱۳۸۸): تفاوت میان نسخه‌ها

<p>نوازندۀ ایرانی، نواساز و سرپرست ارکستر، معلم، مؤلف و بنیاد‌گذار شیوۀ شخصیِ سنتورنوازی. آموزش اصلی او در محضر استاد [[ابوالحسن صبا]] بود و به توصیۀ او از اطلاعات [[مختاری ، رکن الدین (۱۲۶۶ اصفهان ـ۱۳۵۰ش)|رکن‌الدین مختاری]] و [[عبدالله دوامی]] نیز استفاده کرد. فعالیت حرفه‌ای او نزدیک به ۵۰ سال ادامه یافت که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از بیش از ۱۵۰۰ اجرای زنده در داخل و خارج از کشور، تربیت صدها شاگرد، سرپرستی ارکستر، ساخت آهنگ‌های گوناگون، تک‌نوازی سنتور، تنظیم و اجرای قطعات قدیمی از استادان بزرگ گذشته، نت‌نویسی ردیف آوازی و تصنیف‌های اصیل قدیمی، نوشتن کتاب‌های متعدد برای آموزش سیستماتیک سنتورنوازی و نیز اجرای  قطعات ساخته خود، شرکت در جشنواره‌های سنتورنوازی داخل و خارج از کشور، عضویت در شوراهای گوناگون موسیقی، صدها ساعت ضبط‌های خصوصی، صحنه‌ای، رادیویی و تلویزیونی و شرکت در ضبط بیش از ۵۰ ساعت صفحۀ گرام و نوار کاست محتوی موسیقی اصیل ایرانی. موسیقی پایور، برآیندی کامل از ترکیب متعادل گرایش‌های صبا، [[وزیری، علینقی (تهران ۱۲۶۶ـ همان جا ۱۳۵۸ش)|وزیری]] و [[خالقی، روح الله (کرمان ۱۲۸۵ـ سالزبورگ ۱۳۴۳ش)|خالقی]]، دست‌مایه‌های قدیم موسیقی ردیف و بهره‌گیری از تکنیک‌ها و بیان متجددانۀ آن‌هاست. بررسی دقیق شیوۀ سنتورنوازی او، گویای سلیقه‌اش در تنظیم و اجرای قطعات قدیمی و قطعات خودش، و همچنین روش او در آموزش موسیقی، معرف این نوع نگاه به موسیقی ایرانی است. ازجمله آثار اوست: کتاب‌های ''دستور سنتور''، ''هشت آهنگ برای سنتور''، ''ردیف چپ‌ کوک برای سنتور''، ''سی قطعه چهار مضراب''، ''ردیف آوازی و تصنیف‌های قدیمی به روایت استاد عبدالله دوامی''، نوارهای ''مجموعه آثار [[درویش خان|درویش‌خان]]''، در سه آلبوم؛ ''تصنیف‌های ایرانی''، و ''پیغام اهل راز''؛'' چهارباغ''؛ ''کنسرت اساتید''؛ ''گفت‌وگو''، شامل مجموعه قطعات کوچک و نوارهای خودآموز سنتور.</p>

<br><!--13063400-->

[[رده:موسیقی]]

[[رده:ایران - اشخاص]]