باتلر، بنجامین (۱۸۱۸ـ۱۸۹۳): تفاوت میان نسخه‌ها

نظامی و سیاستمدار امریکایی. در [[جنگ داخلی امریکا|جنگ داخلی]]<ref>Civil War</ref>&nbsp;افسر داوطلب در جبهۀ ایالات شمالی بود. در دهه‌های ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰ عضو کنگره و در ۱۸۸۲ فرماندار منتخب [[ماساچوست|ماسا‌چوست]]<ref>Massachusetts </ref>&nbsp;بود. زادۀ دیرفیلد<ref>Deerfield </ref>، [[نیو همپشر|نیوهمپشر]]<ref>New Hampshire</ref>. کارش را با وکالت آغاز کرد (۱۸۴۰) و وکیل جزایِ برجسته‌ای شد. در ۱۸۵۳ عضو مجلس نمایندگان ایالتی و در ۱۸۵۹ عضو مجلس سنای ایالتی از حزب دموکرات شد. در جنگ داخلی در رأس سپاهی بر [[نیو اورلیان|نیواورلئان]]<ref>New Orleans</ref>&nbsp;تاخت و در یکم مه ۱۸۶۲ آن‌جا را تصرف کرد. به‌سبب سرپیچی از دستورهای ژنرال [[گرانت، یولیسیز (۱۸۲۲ـ۱۸۸۵)|یولیسیز گرانت]]<ref>Ulysses Grant</ref>&nbsp;در حمله به فورت فیشرِ<ref>Fort Fisher</ref>&nbsp;ویلمینگتون<ref>Wilmington </ref>&nbsp;از ارتش اخراج شد و عمر زندگی‌ نظامی‌اش به پایان رسید. پس از جنگ به ماساچوست بازگشت و از حزب جمهوری‌خواه به کنگره راه یافت (۱۸۶۷ـ۱۸۷۹ جز ۱۸۷۵ـ۱۸۷۷). در ۱۸۷۹ دوباره به دموکرات‌ها پیوست. در ۱۸۸۴ نامزد ریاست‌جمهوری‌ِ احزاب ضدانحصار<ref>Anti-Monopoly</ref>&nbsp;و گرین‌بک<ref>Greenback</ref>&nbsp;بود.