آغاسی، نعمت الله (دزفول 1318ـ تهران 1384ش): تفاوت میان نسخهها
آغاسی، نعمت الله (دزفول 1318ـ تهران 1384ش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۷
، ۱ سال پیشبدون خلاصۀ ویرایش
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = نعمتالله آغاسی | |عنوان = نعمتالله آغاسی | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
[[File:42193300.jpg|thumb| | [[File:42193300.jpg|thumb|نعمتالله آغاسی]]نعمتالله آغاسی (دزفول ۱۳۱۸ـ تهران ۱۳۸۴ش) Aghasi, Nematollah | ||
(با نام اصلی: نعمتاللّه آزموده) خوانندۀ ایرانی. كارش را در آبادان و دزفول با خوانندگی در دستههای مذهبی آغاز كرد. در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ به كافههای لالهزار تهران راه یافت و با صدای خاصش، كه لحن خوانندگان جنوب و بهویژه دزفول را داشت، در نوع موسیقی معروف به «كوچه و بازاری»، شهرتی ملی یافت. آغاسی گذشته از فروش قابل توجه صفحاتش، در چند فیلم عامهپسند نیز ظاهر شد؛ از جمله ایواللّه (۱۳۵۰) و خیلی هم ممنون (۱۳۵۱)؛ هر دو به كارگردانی [[منوچهر نوذری]]. بعد از انقلاب، در كشورهای حاشیۀ خلیج فارس و مدتی نیز در امریكا به فعالیت خود ادامه داد. صدا و لحن و نحوۀ زندگی او، در كنار جفت هنریاش «[[سوسن (خواننده)|سوسن]]» (شمسالملوک حمیدی) در سالهای ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۳ الگویی فراگیر برای خوانندگان بعدی شد. نعمتاللّه آغاسی در سالهای بعد از انقلاب اجراهای تأثیرگذاری نیز در زمینۀ موسیقی خانقاهی داشت. | |||
ازجمله آثار اوست: تکترانۀ مرو با دیگری، آهنگ از ناصر تبریزی با كلام بامداد جویباری؛ جامۀ نارنجی، آهنگ از ناصر تبریزی با كلام جهانبخش مهموری؛ و بسیاری آهنگترانههای دیگر كه نغمهسازان و كلامگذاران آنها معلوم نیست از جمله معروفترین ترانۀ او با عنوان «''لب کارون''». | |||
---- | |||
<br /> <!--42193300--> | <br /> <!--42193300--> |