دیونوسیوس آریوپاگوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref>؛ زیرا با دیونوسیوسی که او را پولس<ref>Paul  

</ref> به دین مسیح درآورد (اعمال<ref>Acts</ref>، ۱۷: ۳۴) مشتبه شده است. در اوایل قرن ۶م نامه‌هایی به امضای او پیدا شد که موضع مونوفیزیتی (تک‌سرشت‌باورانه)<ref> Monophysite</ref> را تقویت کرد. اعتبار نامه‌ها مورد تردید است، با این حال نفوذ فراوانی در کلیساهای غرب و شرق پیدا کرده است. هدف این نوشته ها ایجاد تألیفی بین مسیحیت و فلسفه نوافلاطونی<ref>New Platonic Philosophy</ref> بود، و این باور خطا که این نوشته‌ها در زمان رسولان تألیف شده‌اند، به افزایش نفوذ و اعتبار آنها کمک کرد. انسان با کنار گذاشتن عقل و ادراک خود به خداوند تقرب می جوید، و به ظلمتی وارد می‌شود که او با «پرتو ظلمت الهی» از آن نجات خواهد یافت، و به معرفت وجودی نایل می شود که در وحدت مطلق خود ورای هر توصیفی است. ترجمه آثار دیونوسیوس آریوپاگوسی به‌دست اریگنا <ref>Eriugena</ref>در قرن نهم ، الگوی بلاغی را برای بخش اعظم نوشته‌های عرفانی بعدی فراهم ساخت.