بوئنوس آیرس: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref>، با ۱۳,۳۴۹,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز سیاسی، تجاری، صنعتی، و فرهنگی آرژانتین است. اقتصاد شهر به تولید و صادرات کالاهای کشاورزی وابسته است. بخش عمدۀ صادرات (شامل گندم، گوشت، محصولات لبنی، چرم، و گوشت) و واردات آرژانتین از این شهر صورت می‌گیرد. بوئنوس آبرس از طریق خطوط هوایی، راه‌آهن، و بزرگراه با سایر نقاط آرژانتین و جهان ارتباط دارد. دانشگاه بوئنوس آیرس<ref>University of Buenos Aires</ref> (۱۸۲۱)، بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین دانشگاه آرژانتین، موزۀ علوم طبیعی آرژانتین<ref> Argentina Museum of Natural Science </ref>، و کتابخانۀ ملی<ref>National Library </ref>، با بیش از ۲‌میلیون جلد کتاب، از مهم‌ترین بناهای این شهر به‌شمار می‌روند. به رغم تراکم جمعیت، بوئنوس آیرس از گروه‌های قومی و نژادی یک‌دست تشکیل شده است. حدود سه‌چهارم از جمعیت آن را اخلاف مهاجران ایتالیایی و اسپانیایی تشکیل می‌دهند که بین دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در این شهر ساکن شدند. حضور این مهاجران به‌شدت بر فرهنگ شهر اثر گذاشته است؛ بوئنوس آیرس، اروپایی‌ترین شهر [[امریکای لاتین]] و بزرگ‌ترین بندر [[امریکای جنوبی، قاره|امریکای جنوبی]] است. پدرو دِ مندوسا (۱۴۲۸ـ۱۴۹۵م) در ۱۵۳۶ این شهر را با نام سانتا ماریا دل بوئن آیره<ref>Santa Maria del Buen Aire </ref> بنا کرد، که پس از حملۀ سرخ‌پوستان امریکا<ref>American Indians</ref>یی (کراندی<ref> Querandi </ref>) متروک و در ۱۵۸۰ باسازی شد. در ۱۷۷۶ از سوی پادشاه [[اسپانیا]] نایب‌السلطنه‌ای برای ریود لا پلاتا منصوب و ادارۀ سرزمین‌های شیعی، [[پاراگویه|پاراگوئه]]، و آرژانتین امروزی به وی واگذار و بوئنوس آیرس به‌عنوان پایتخت ایالات مؤتلفه انتخاب شد. در ۱۸۱۰ از اسپانیا مستقل شد و اسپانیا در ۱۸۱۶ استقلال آن را به رسمیت شناخت. این شهر در ۱۸۶۲ رسماً پایتخت آرژانتین شد. استان بوئنوس آیرس، به مرکزیت لاپلاتا<ref>La Plata