ابوموسی، جزیره: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوموسی، جزیره<br>

<p>واقع در [[خلیج فارس]]. در دوراب‌های ۱۹۱کیلومتری جنوب غربی [[بندرعباس، شهر|بندر عباس]]، در [[هرمزگان، استان|استان هرمزگان]]، و در دوراب‌های ۷۵کیلومتری جنوب شرقی [[بندر لنگه، شهر|بندر لنگه]] قرار دارد. طول این جزیره پنج کیلومتر، مساحت آن دوازده کیلومتر مربع، و ارتفاع بلندترین نقطۀ آن، با نام کوه حلوا، ۱۱۰ متر است. شهر ابوموسی در ساحل غربی آن واقع شده و شهرک صیادی از دیگر آبادی‌های آن است. فاقد رودخانه است و جز چند مسیل کوچک در بخش شمالی و شرقی آن، زهاب‌های دیگری در این جزیره دیده نمی‌شود. نواحی شمالی آن تا اندازه‌ای ناهموار و پرعارضه است و نیمۀ ‌جنوبی آن را دشت شنی همواری تشکیل داده است. این جزیره را در گذشته بوموسی، بن موسی، و بوموف می‌نامیدند. محمدمهدی ملک‌التجار حاکمِ بنادر و جزایرِ خلیج فارس، در زمان [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]]، پرچم ایران را بر فراز ابوموسی برافراشت و امتیاز استخراج خاک سرخ آن را به [[انگلستان]] واگذار کرد و در زمان [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین‌شاه]] بخش گمرک ابوموسی دایر شد. انگلیسی‌ها، در اواخر قرن ۱۹، به بهانۀ مبارزه با راه‌زنان دریایی و برده‌فروشی و برای دفاع از [[هندوستان]]، به خلیج فارس نیرو فرستادند و مانع کار مأموران ایرانی در جزیرۀ ابوموسی شدند. شیخ [[شارجه]]، که از سوی [[بریتانیا]] حمایت می‌شد، از موقعیت استفاده کرد و مدعی مالکیت ابوموسی شد. در ۱۳۵۰ش، نیروی دریایی ایران در جزیرۀ مزبور پیاده شد و بیگانگان را از آن‌جا بیرون راند و مالکیت راستین خود را بر جزیرۀ مزبور مسجّل کرد.</p>

<br><!--11082300-->

[[رده:جغرافیای ایران]]

[[رده:هرمزگان]]