بالزاک، اونوره دو (۱۷۹۹ـ۱۸۵۰): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
نویسندۀ فرانسوی. یکی از رماننویسان بزرگ قرن ۱۹ بود. نخستین اثر موفق خود با نام ''شوئانها<ref>Les Chouans/The Chouans</ref>'' را با الهام از والتر اسکات<ref>Walter Scott</ref> نوشت. این رمان سرآغاز سلسله رمانهای ''کمدی انسانی<ref>La Comédie humaine/The Human Comedy</ref>'' بود که برخی از آنها عبارتاند از''اوژنی گرانده<ref>Eugénie Grandet</ref>'' (۱۸۳۳)، ''بابا گوریو<ref>Le Père Goriot</ref>'' (۱۸۳۴)، و ''دخترعمو بت<ref>Cousine Bette</ref>'' (۱۸۴۶).''داستانهای مضحک<ref>Contes drolatiques/Ribald Tales</ref>'' (۱۸۳۳) را نیز به سبک رابله<ref>Rabelais </ref> نوشت. بالزاک در تور<ref>Tours </ref> زاده شد، در رشتۀ حقوق تحصیل کرد، و پیش از رویآوردن به ادبیات مدتی منشی سردفتر اسناد رسمی در پاریس بود. نخستین کوششهای او صرف نگارش تراژدیهایی نظیر''کرامول<ref>Cromwell </ref>'' و رمانهایی شد که آنها را با نام مستعار منتشر کرد، اما چندان موفقیتی نیافتند. اشتغال به چاپ و نشر (۱۸۲۵ـ۱۸۲۸) وی را مادامالعمر بدهکار کرد. حامی او مادام دو برنی<ref>Madame de Berny</ref> بود که بالزاک او را در رمان ''زنبقِ دره<ref>Le Lys dans la Vallée/The Lily in the Valley</ref>'' به تصویر کشیده است. بالزاک قصد داشت که اثر مهم خود،''کمدی انسانی''، را در ۱۴۳ جلد بنویسد، و همۀ جنبههای جامعۀ فرانسۀ قرن ۱۹ را تصویر کند، اما فقط ۸۰ جلد از آن را به پایان رساند. عنوانها و شخصیتهای شماری از این آثار عبارتاند از ''پسرعمو پونس<ref>Cousin Pons</ref>'' (۱۸۴۷)؛ شخصیت طبیب در''پزشک دهکده<ref>Le Médicin de la campagne/The Country Doctor</ref>'' (۱۸۳۳)، کاسبکار به یادماندنی در''خانه نوسنژن<ref>La Maison de Nucingen/The House of Nucingen</ref>'' (۱۸۳۸)، و روحانی''کشیش دهکده<ref>Le Curé de Village/The Village Parson</ref>'' (۱۸۳۹). بالزاک پس از ملاقات کنتسی لهستانی با نام اِوِلینا هانسکا<ref>Evelina Hanska</ref> در ۱۸۳۳ پیوسته با او مکاتبه داشت. آنها چهار ماه پیش از مرگ بالزاک در پاریس با هم ازدواج کردند. بالزاک در گورستان پر ـ لاشز<ref>Père-Lachaise</ref>، در پاریس، بهخاک سپرده شد.<br /> <!--12098600--> | نویسندۀ فرانسوی. یکی از رماننویسان بزرگ قرن ۱۹ بود. نخستین اثر موفق خود با نام ''شوئانها<ref>Les Chouans/The Chouans</ref>'' را با الهام از والتر اسکات<ref>Walter Scott</ref> نوشت. این رمان سرآغاز سلسله رمانهای ''کمدی انسانی<ref>La Comédie humaine/The Human Comedy</ref>'' بود که برخی از آنها عبارتاند از''اوژنی گرانده<ref>Eugénie Grandet</ref>'' (۱۸۳۳)، ''بابا گوریو<ref>Le Père Goriot</ref>'' (۱۸۳۴)، و ''دخترعمو بت<ref>Cousine Bette</ref>'' (۱۸۴۶).''داستانهای مضحک<ref>Contes drolatiques/Ribald Tales</ref>'' (۱۸۳۳) را نیز به سبک رابله<ref>Rabelais </ref> نوشت. بالزاک در تور<ref>Tours </ref> زاده شد، در رشتۀ حقوق تحصیل کرد، و پیش از رویآوردن به ادبیات مدتی منشی سردفتر اسناد رسمی در پاریس بود. نخستین کوششهای او صرف نگارش تراژدیهایی نظیر''کرامول<ref>Cromwell </ref>'' و رمانهایی شد که آنها را با نام مستعار منتشر کرد، اما چندان موفقیتی نیافتند. اشتغال به چاپ و نشر (۱۸۲۵ـ۱۸۲۸) وی را مادامالعمر بدهکار کرد. حامی او مادام دو برنی<ref>Madame de Berny</ref> بود که بالزاک او را در رمان ''زنبقِ دره<ref>Le Lys dans la Vallée/The Lily in the Valley</ref>'' به تصویر کشیده است. بالزاک قصد داشت که اثر مهم خود،''کمدی انسانی''، را در ۱۴۳ جلد بنویسد، و همۀ جنبههای جامعۀ فرانسۀ قرن ۱۹ را تصویر کند، اما فقط ۸۰ جلد از آن را به پایان رساند. عنوانها و شخصیتهای شماری از این آثار عبارتاند از ''پسرعمو پونس<ref>Cousin Pons</ref>'' (۱۸۴۷)؛ شخصیت طبیب در''پزشک دهکده<ref>Le Médicin de la campagne/The Country Doctor</ref>'' (۱۸۳۳)، کاسبکار به یادماندنی در''خانه نوسنژن<ref>La Maison de Nucingen/The House of Nucingen</ref>'' (۱۸۳۸)، و روحانی''کشیش دهکده<ref>Le Curé de Village/The Village Parson</ref>'' (۱۸۳۹). بالزاک پس از ملاقات کنتسی لهستانی با نام اِوِلینا هانسکا<ref>Evelina Hanska</ref> در ۱۸۳۳ پیوسته با او مکاتبه داشت. آنها چهار ماه پیش از مرگ بالزاک در پاریس با هم ازدواج کردند. بالزاک در گورستان پر ـ لاشز<ref>Père-Lachaise</ref>، در پاریس، بهخاک سپرده شد.<br /> <!--12098600--> | ||
[[Category:ادبیات غرب]] | ----[[Category:ادبیات غرب]] | ||
[[Category:رمان (اشخاص و آثار)]] | [[Category:رمان (اشخاص و آثار)]] | ||
<references /> | <references /> | ||