دی کارلو، جان کارلو (۱۹۱۹ـ ۲۰۰۵): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =کورنل وایلد | |||
|نام =Cornel Wilde | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=نیویورک ۱۹۱۵م | |||
|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=امریکایی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر و کارگردان | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیتهای مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
دی کارلو، جانکارلو (۱۹۱۹ـ۲۰۰۵)(De Carlo, Giancarlo)<br/> [[File:20245500.jpg|thumb|دانشگاه تعليم و تربيت، اوربينو، اثر جانکارلو دي کارلو]]معمار ایتالیایی. مجموعهساختمانهایش در تپۀ شهر اوربینو<ref>Urbino </ref> که بافتی رنسانسی داشت، بهسبب توجه به بافت و یکپارچگی شهری درخور توجهاند (شروع از ۱۹۵۲). دانشکدۀ تعلیم و تربیت<ref>Faculty of Education </ref>، اوربینو (۱۹۶۸ـ۱۹۷۶)، ضمن درنظرگرفتن بافت شهری، با آمفیتئاترهای شیشهای پلکانیاش، به مناطق روستایی اطراف اوربینو رو کرده است. دی کارلو تحت حمایت کارلو بو<ref>Carlo Bo </ref>، رئیس دانشگاه اوربینو<ref>Urbino University </ref>، کار کرد، و درپی فروپاشی سیام<ref>CIAM </ref> در ۱۹۵۹، در گروه ۱۰<ref>Team 10 </ref> همکاری داشت. از دیگر کارهای اوست: خوابگاههای دانشجویی اوربینو (۱۹۶۲ـ۱۹۶۶، ۱۹۷۳ـ۱۹۸۳)، و طرح مسکونی ماتسوربو<ref>Mazzorbo</ref> در ونیز (۱۹۷۹ـ۱۹۸۵). | دی کارلو، جانکارلو (۱۹۱۹ـ۲۰۰۵)(De Carlo, Giancarlo)<br/> [[File:20245500.jpg|thumb|دانشگاه تعليم و تربيت، اوربينو، اثر جانکارلو دي کارلو]]معمار ایتالیایی. مجموعهساختمانهایش در تپۀ شهر اوربینو<ref>Urbino </ref> که بافتی رنسانسی داشت، بهسبب توجه به بافت و یکپارچگی شهری درخور توجهاند (شروع از ۱۹۵۲). دانشکدۀ تعلیم و تربیت<ref>Faculty of Education </ref>، اوربینو (۱۹۶۸ـ۱۹۷۶)، ضمن درنظرگرفتن بافت شهری، با آمفیتئاترهای شیشهای پلکانیاش، به مناطق روستایی اطراف اوربینو رو کرده است. دی کارلو تحت حمایت کارلو بو<ref>Carlo Bo </ref>، رئیس دانشگاه اوربینو<ref>Urbino University </ref>، کار کرد، و درپی فروپاشی سیام<ref>CIAM </ref> در ۱۹۵۹، در گروه ۱۰<ref>Team 10 </ref> همکاری داشت. از دیگر کارهای اوست: خوابگاههای دانشجویی اوربینو (۱۹۶۲ـ۱۹۶۶، ۱۹۷۳ـ۱۹۸۳)، و طرح مسکونی ماتسوربو<ref>Mazzorbo</ref> در ونیز (۱۹۷۹ـ۱۹۸۵). | ||