بازار دروازه: تفاوت میان نسخه‌ها

بازار دروازه <br>

<p>(یا: بازار حضرتی) از مراکز تجاری دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، در محل دروازۀ حضرت‌ [[عبدالعظیم حسنی|عبدالعظیم]]، از دروازه‌های چهارگانۀ شهر تهران، متعلق به دورۀ [[صفویه|صفویان]]، و حدود شمال [[مولوی، خیابان|خیابان مولوی]] امروزی، بنا شده در دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار]] به منظور توسعۀ شهر. در بازار دروازه همه چیز به فروش می‌رسید و بسیار پررفت‌وآمد بود. بازارهای مال‌فروشان و کاه‌فروشان، نخست به‌صورت دو میدان در این محل تشکیل شد. این بازار در دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه پهلوی]] در عملیات توسعۀ شهر از بین رفت؛ اما هم‌اکنون به قدیمی‌ترین راستۀ بازار بزرگ تهران که از جنوب شرق محلۀ بازار در خیابان مولوی (مجاور چهارراه مولوی) آغاز شده و به سمت شمال غرب ادامه دارد، بازار حضرتی می‌گویند و کتیبه‌ای هم با این عنوان بر سر در ورودی بازار نصب است. کلیسای «تادئوس و بارتو قیمئوس مقدس» و بقعۀ امامزاده سید اسماعیل در محدودۀ این بازارند.  </p>