آساتوریان، گارنیک (تهران ۱۹۵۳): تفاوت میان نسخه‌ها

ایران‌شناس ارمنستانی. در ۱۹۶۷م با خانواده‌اش به شهر لنیناکان/[[گیومری]] کوچید. در دانشگاه [[ایروان]] و پژوهشگاه مطالعات شرقی فرهنگستان علوم شوروی در [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]] درس خواند (۱۹۷۱ـ۱۹۸۲م) و در رشتۀ [[زبان شناسی|زبان‌شناسی]] از دانشگاه ایروان دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۹۰م). رئیس بخش ادبیات شرق در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ارمنستان (از ۱۹۹۱م)، سردبیر ماهنامۀ ارمنی ''ایرانی‌نامه'' (از ۱۹۹۳م) و بنیادگذار و رئیس مرکز ایران‌شناسی ایروان (از ۱۹۹۶م) بوده است. از آثارش: ''گویش‌های غرب ایران'' (با همکاری) در ۲ جلد: جلد اول با نام ''قوم‌نگاری بختیاری‌ها'' ([[کپنهاگ]]، ۱۹۸۷م) و جلد دوم با نام ''داستان‌های کوتاه بختیاری‌ها'' (کپنهاگ، ۱۹۹۱م)؛ ''اسامی فعل در زبان‌های پارسی میانه و پارتی'' (ایروان، ۱۸۹۸م)؛ ''شعر: بختیاری‌ها'' (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵م)؛ ''زبان‌های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا)'' (۱۹۹۰م).<br/> &nbsp;

[[Category:(خاورشناسی)ایران]]