آفونسو دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه زندگینامه|عنوان=آفونسو دوم|نام=Afonso II|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۱۸۵م|تاریخ مرگ=۱۲۲۳م|دوره زندگی=|ملیت=پرتغالی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=پادشاه پرتغال|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=سانچو اول (پدر) - آفونسو اول (پدربزرگ) - اوراکا (همسر) - سانچو دوم، آفونسو سوم، النور و فرناندو (فرزندان)|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

آفونسو دوم (۱۱۸۵ـ۱۲۲۳م)(Afonso II)<br /> (ملقب به «فربه») سومین پادشاه [[پرتغال]]<ref>Portugal</ref> (حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م)، پسر و جانشین [[سانچو رامیرس|سانچو اول]]<ref>Sancho I</ref>. در سال 1206م با اوراکا<ref>Urraca</ref> دختر دوم آلفونسو هشتم کاستیل<ref>Alfonso VIII of Castile</ref> (1155-1214م) و النور انگلستان<ref>Eleanor of England</ref> (1161-1214م) ازدواج کرد و از او 4 فرزند با نام‌های سانچو دوم، [[آفونسو سوم]]<ref>Afonso III</ref>، النور<ref>Eleanor</ref> (ملکه دانمارک<ref>Queen of Denmark</ref>) و فرناندو<ref>Fernando</ref> داشت. شهرتش عمدتاً مدیون تلاش در جهت تضعیف قدرت روحانیان است، که به تکفیر او انجامید و نیز مجموعۀ‌ قوانینی که وضع کرد. آفونسو سیاست‌های گسترش قلمرو پدر و پدربزرگش را دنبال نکرد و در طول سلطنت خود توانست صلح با [[کاستیل]]<ref>Castile</ref> را تضمین کند. از آنجایی که مسائل نظامی اولویت او نبود، و تمرکز را بر اداره دولت خود گذاشت، اولین مجموعه قوانین مکتوب پرتغالی را طراحی کرد، که عمدتاً مربوط به مالکیت خصوصی، عدالت مدنی و ضرب ضرابخانه بود. همچنین سفیران خود را به پادشاهی‌های اروپایی خارج از شبه‌جزیره [[ایبری، شبه جزیره|ایبری]]<ref>Iberian Peninsula</ref> فرستاد و روابط تجاری دوستانه‌ای را با اکثر آن‌ها آغاز کرد. او برخلاف پدربزرگش، [[آفونسو اول]]<ref>Afonso I</ref>، که برای به رسمیت شناختن استقلال پرتغال توسط رم، مجبور شد امتیازات زیادی را برای کلیسا قائل شود، تلاش کرد تا قدرت روحانیون را تضعیف کند و بخشی از درآمد هنگفت کلیسای کاتولیک را برای اهداف ملی استفاده کند که این اقدامات منجر به درگیری دیپلماتیک جدی بین پاپ و پرتغال، و همچنین [[تکفیر (مسیحیت)|تکفیر]] او توسط پاپ [[هونوریوس سوم]]<ref>Pope Honorius III</ref> شد. <br /> &nbsp;