آقا رضا همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

فقیه امامی. پس از استادش سید محمدحسن شیرازی، مدتی کوتاه مرجع تقلید امامیه بود، اما به امور مرجعیت چندان نمی‌پرداخت و بیشتر در کار مطالعه، تألیف و تدریس بود. دیری نپایید که به‌سبب ابتلا به بیماری سل و فراموشی از مرجعیت کناره گرفت. برخی او را اعلم می‌دانستند. حاشیه بر ''نجاة‌العباد'' شیرازی رسالۀ عملیۀ اوست. شیخ انصاری و میرزاحسن تهرانی از استادان او بوده‌اند. ''مصباح الفقیه''، حاشیه بر ''رسائل'' و ''مکاسب''، هردو اثر شیخ انصاری، حاشیۀ ناتمام بر ''ریاض‌المسائل'' سیدعلی طباطبایی و ''تقریرات'' از آثار اوست. مجلس درس آقا رضا همدانی معروف بود. عبدالحسین تستری، حسین مغنیه، شیخ آقا بزرگ طهرانی و آقا حسین قمی از شاگردان او بودند. وی در اصالت کتاب ''فقه‌الرضا'' (ع) تردید داشت، و ملاک حجیت خبر را اطمینان به صدور آن می‌دانست. با آن‌که به حُجّیتِ شهرت عقیده نداشت، خلاف مشهور فتوا نمی‌داد.