پرش به محتوا

آقا ضیاء عراقی (اراک ۱۲۴۰ـ نجف ۱۳۲۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =آقا ضیاء عراقی
|عنوان =آقا ضیاء عراقی
|نام =Agha Zia Araghi
|نام =
|نام دیگر=ضیاءالدین علی
|نام دیگر=ضیاءالدین علی
|نام اصلی=
|نام اصلی=
خط ۱۳: خط ۱۳:
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =فقیه
| شغل و تخصص اصلی =فقیه
|شغل و تخصص های دیگر=محقق، نظریه‌پرداز و مدرس امامی
|شغل و تخصص های دیگر=محقق، نظریه پرداز و مدرس امامی
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =الحاشیة علی بیع‌المکاسب؛ مقالات الاصول؛ الحاشیة علی‌العروة‌الوثقی؛ شرح تبصرة‌المتعلمین (نجف، ۱۳۴۵ش)
|آثار =الحاشیه علی بیع المکاسب؛ مقالات الاصول
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =دین اسلام
|گروه مقاله =دین اسلام
خط ۳۱: خط ۳۱:




(یا: ضیاءالدین علی) مرجع تقلید، محقق، نظریه‌پرداز و مدرس امامی. نزد پدرش در [[اراک، شهر|اراک]]، در محضر هاشم چهارسوقی، ابوالمعالی کلباسی و [[آخوند کاشی، شیخ محمد (۱۲۴۳ـ۱۳۳۳ق)|آخوند کاشی]] در [[اصفهان، شهر|اصفهان]]، و در محضر سیدمحمد فشارکی، [[خلیلی، حاج میرزا حسین (نجف ۱۲۳۰ـ۱۳۲۶ق)|حسین خلیلی]]، [[ملا محمد کاظم خراسانی|آخوند خراسانی]]، [[یزدی، سید محمدکاظم (یزد ۱۲۴۷ـ نجف ۱۳۳۷ق)|سیدکاظم یزدی]] و [[شیخ الشریعه اصفهانی|شیخ‌الشریعۀ اصفهانی]] در [[نجف]] درس خواند. از معدود کسانی است که در کمال‌بخشیدن به مکتب [[شیخ انصاری]] نقش داشت. ۶۰ سال فقه و اصول تدریس کرد و گویا پیش از سفر به نجف مجتهد بود. [[شاهرودی، سید محمود (شاهرود ۱۳۰۱ـ نجف ۱۳۹۴ق)|سیدمحمود شاهرودی]]، [[شیرازی، عبدالهادی|سیدعبدالهادی شیرازی]]، [[حکیم، سید محسن طباطبایی (نجف ۱۲۶۷ـ بغداد ۱۳۴۸ش)|سیدمحسن حکیم]]، [[خویی، سید ابوالقاسم (خوی ۱۲۷۸ـ بغداد ۱۳۷۱ش)|سیدابوالقاسم خویی]]، [[خوانساری، محمدتقی (خوانسار ۱۲۶۷ـ همدان ۱۳۳۱ش)|سیدمحمدتقی خوانساری]]، سیدعلی یثربی، عبدالنبی عراقی، [[آملی، محمدتقی (تهران ۱۲۶۵ـ۱۳۴۹ش)|محمدتقی]] و [[آملی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش)|میرزاهاشم آملی]]، محمدتقی بروجردی، حسن و یحیی یزدی، [[خوانساری، سید احمد (۱۲۷۰ ـ ۱۳۶۳ش)|سیداحمد]] و [[خوانساری، شیخ موسی (خوانسار ۱۲۵۴ـ نجف ۱۳۶۳ق)|موسی خوانساری]]، حسین جلّی، [[شیرازی، سید عبدالله (شیراز ۱۳۰۹ ـ مشهد ۱۴۰۵ق)|سیدعبدالله شیرازی]] و [[مظفر، محمدرضا (۱۳۲۰ـ۱۳۸۱ق)|محمدرضا مظفر]]، همگی از مراجع تقلید و مجتهدان معروف، از شاگردان او بودند. وی رساله‌ای مستقل ننوشته، همچنین پاره‌ای از تألیفاتش به چاپ نرسیده یا ازبین‌ رفته است.  
(یا: ضیاءالدین علی) مرجع تقلید، محقق، نظریه‌پرداز و مدرّس امامی. نزد پدرش در اراک، در محضر هاشم چهارسوقی، ابوالمعالی کلباسی و آخوند کاشی در اصفهان، و در محضر سیدمحمد فشارکی، حسین خلیلی، آخوند خراسانی، [[یزدی، سید محمدکاظم (یزد ۱۲۴۷ـ نجف ۱۳۳۷ق)|سیدکاظم یزدی]] و شیخ‌الشریعۀ اصفهانی در نجف درس خواند. از معدود کسانی است که در کمال‌بخشیدن به مکتب [[شیخ انصاری]] نقش داشت. ۶۰ سال فقه و اصول تدریس کرد و گویا پیش از سفر به نجف مجتهد بود. [[شاهرودی، سید محمود (شاهرود ۱۳۰۱ـ نجف ۱۳۹۴ق)|سیدمحمود شاهرودی]]، [[شیرازی، عبدالهادی|سیدعبدالهادی شیرازی]]، سیدمحسن حکیم، [[خویی، سید ابوالقاسم (خوی ۱۲۷۸ـ بغداد ۱۳۷۱ش)|سیدابوالقاسم خویی]]، [[خوانساری، محمدتقی (خوانسار ۱۲۶۷ـ همدان ۱۳۳۱ش)|سیدمحمدتقی خوانساری]]، سیدعلی یثربی، عبدالنبی عراقی، [[آملی، محمدتقی (تهران ۱۲۶۵ـ۱۳۴۹ش)|محمدتقی]] و [[آملی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش)|میرزاهاشم آملی]]، محمدتقی بروجردی، حسن و یحیی یزدی، سیداحمد و موسی خوانساری، حسین جلّی، سیدعبدالله شیرازی و محمدرضا مظفر، همگی از مراجع تقلید و مجتهدان معروف، از شاگردان او بودند. وی رساله‌ای مستقل ننوشته است. پاره‌ای از تألیفاتش به‌چاپ نرسیده یا ازبین‌ رفته است.  




از آثار اوست: ''الحاشیة علی بیع‌المکاسب''؛ ''مقالات الاصول''؛ ''الحاشیة علی‌العروة‌الوثقی''؛ ''شرح تبصرة‌المتعلمین'' (نجف، ۱۳۴۵ش).
از آثار اوست: ''الحاشیة علی بیع‌المکاسب''؛ ''مقالات الاصول''؛ ''الحاشیة علی‌العروة‌الوثقی''؛ ''شرح تبصرة‌المتعلمین'' (نجف، ۱۳۴۵).
<br /> &nbsp;


&nbsp;
----
 
[[Category:دین اسلام]]  
----<br />
[[Category:دین اسلام]]
[[Category:فقه و اصول و احکام]]
[[Category:فقه و اصول و احکام]]
سرویراستار، ویراستار
۳۷٬۶۲۰

ویرایش