آقاخان اول، حسن علی شاه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
آقاخان اول، حسنعلیشاه (۱۲۱۹ـ بمبئی ۱۲۹۸ق) Agha Khan I, Hasan Ali Shah<br/> {{جعبه زندگینامه | آقاخان اول، حسنعلیشاه (۱۲۱۹ـ بمبئی ۱۲۹۸ق) Agha Khan I, Hasan Ali Shah<br/> {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =آقاخان اول | ||
|نام = | |نام =Agha Khan I | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}}[[File:10149000.jpg|thumb|حسنعلیشاه آقاخان اول]] | }}[[File:10149000.jpg|thumb|حسنعلیشاه آقاخان اول]] | ||
چهل و ششمین پیشوای اسماعیلیان نزاری و اولین پیشوای آقاخانیه. فرزند شاه‌خلیل‌الله محلاتی بود. فتحعلی‌شاه قاجار پس از کشته‌شدن شاه‌خلیل، برای دلجویی از حسنعلیشاه، یکی از دخترانش را به عقد او درآورد و با واگذاری حکومت قم و محلات به وی، او را آقاخان لقب داد و پس از آن پیروانش آقاخانیه نام گرفتند. در ۱۲۵۶ق، آقاخان اول با دسایس حاج میرزا آقاسی و برخی درباریان، شورشی در کرمان برپا کرد، اما طرفی نبست و سرانجام به سند رفت و انگلیسی‌ها را در سرکوب شورش سند یاری داد. پس از آن که کوشش‌هایش برای بازگشت به ایران نتیجه نداد، در بمبئی سکونت کرد. او به خواست دولت ایران، چندی به کلکته رفت، اما دوباره به بمبئی بازگشت و آن‌جا را مرکز فعالیت‌های خود قرار داد و با پیوستن دیگر پیروانش به او، پیشوای | چهل و ششمین پیشوای [[اسماعیلیان]] نزاری و اولین پیشوای آقاخانیه. فرزند شاه‌خلیل‌الله محلاتی بود. [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه قاجار]] پس از کشته‌شدن شاه‌خلیل، برای دلجویی از حسنعلیشاه، یکی از دخترانش را به عقد او درآورد و با واگذاری حکومت [[قم، شهر|قم]] و [[محلات، شهر|محلات]] به وی، او را آقاخان لقب داد و پس از آن پیروانش آقاخانیه نام گرفتند. در ۱۲۵۶ق، آقاخان اول با دسایس [[آقاسی، حاجی میرزا (ماکو ۱۱۹۸ـ۱۲۶۵ق)|حاج میرزا آقاسی]] و برخی درباریان، شورشی در [[کرمان، شهر|کرمان]] برپا کرد، اما طرفی نبست و سرانجام به سند رفت و انگلیسی‌ها را در سرکوب شورش سند یاری داد. پس از آن که کوشش‌هایش برای بازگشت به [[ایران]] نتیجه نداد، در [[بمبیی، شهر|بمبئی]] سکونت کرد. او به خواست دولت ایران، چندی به [[کلکته]] رفت، اما دوباره به بمبئی بازگشت و آن‌جا را مرکز فعالیت‌های خود قرار داد و با پیوستن دیگر پیروانش به او، پیشوای [[خوجه|خوجه]]<nowiki/>ها و همۀ اسماعیلیان [[هند]] شد. آقاخان اول رساله‌ای با نام ''عبرت‌افزا'' در شرح حال خود نوشته که چاپ شده است (بمبئی، ۱۲۷۸ق). بعد از او پسرش آقا علی‌شاه یا [[آقاخان دوم، علی شاه (۱۸۳۰ـ۱۸۸۵م)|آقاخان دوم]] ( ـ۱۳۰۳ق/۱۸۸۵) به امامت اسماعیلیان هند رسید که امامتش دیری نپایید. نیز ← [[نزاریه|نزاریه]]؛ [[اسماعیلیه|اسماعیلیه]] | ||