رشیدی، امین الله (کاشان ۱۳۰۴-۱۴۰۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها

|باشگاه =

}}

خواننده و نواساز ایرانی. با موسیقی در زادگاه خود آشنا شد و بعد از آمدن به تهران از محضر [[معروفی، موسی (تهران۱۲۶۸ـ۱۳۴۴ش)|موسی معروفی]]، [[فروغ، مهدی (اصفهان ۱۲۹۰ـ۱۳۸۷ ش)|مهدی فروغ]] و مسعود معارفی بهره برد. اولین آثار و برنامه‌های خود را با [[خرم، امیرهمایون (تهران ۱۳۰۹ـ۱۳۹۱ش)|همایون خرّم]] و پس از آن با ارکسترهای [[بهارلو، محمد (آبادان ۱۳۳۴ش)|محمد بهارلو]]، [[تجویدی، علی (تهران ۱۲۹۸ـ۱۳۸۴ش)|علی تجویدی]] و [[خادم میثاق، علی محمد (تهران ۱۲۸۶ـ همان جا ۱۳۳۷ش)|علی‌محمد خادم میثاق]] اجرا کرد. طی شانزده سال همکاری با رادیو ایران (۱۳۲۸ـ۱۳۴۴ش) حدود ۱۰۰ آهنگ ساخت و اجرا کرد و گاه کلام بعضی از آن‌ها را خود سرود. شیوۀ نواسازی او حد فاصل بین سنت موسیقی ایرانی و هنجارهای جدید آن (با در نظر گرفتن زیباشناسی موسیقی دهه ۱۳۳۰) است و با کلام سرایندگانی چون پرویز وکیلی، [[نگهبان، تورج (تهران ۱۳۱۱ـ لوس آنجلس ۱۳۸۷ش)|تورج نگهبان]]، [[مهرداد اوستا]]، [[فاطمی، نظام (آشتیان ۱۳۰۲ـ تهران ۱۳۷۳ش)|نظام فاطمی]]، عبدالله الفت و... همراه شده است. ازجمله آثار اوست: آلبوم‌های ''عطر گیسو'' و ''من عشقم'' و کتاب‌های ''عطر گیسو'' و ''از کاشان تا کاناری'' و تعدادی اشعار به مناسبت‌های مختلف.