رضا قلی خان (تهران ح ۱۲۵۰ـ همان جا ۱۳۱۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها

رضا قلی‌خان (تهران ح ۱۲۵۰ـ همان‌جا ۱۳۱۱ش)

|باشگاه =

}}

خوانندۀ ایرانی تصنیف و ضربی در عصر [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، نوازندۀ تنبک و آشنا به نوازندگی پیانو و ارگ. از استادان، شاگردان و سابقه هنری او اطلاع چندانی در دست نیست. شهرتش به‌سبب ضبط صفحاتی است که همراه هنرمندان بزرگ تهران از جمله [[درویش خان|درویش‌خان]]، اسدالله‌خان اتابکی نوازندگان تار؛ [[شهردار، مشیر همایون (۱۲۶۱ـ۱۳۴۸ش)|مشیرهمایون شهردار]] نوازندۀ [[پیانو]]؛ [[طاهرزاده، حسین (اصفهان ۱۲۶۱ـ تهران ۱۳۳۴ش)|سید حسین طاهرزاده]] و [[اقبال آذر، ابوالحسن (قزوین ۱۲۴۷ـ تبریز ۱۳۵۰ش)|اقبال آذر]] خوانندگان آواز؛ [[رامشگر، باقرخان (ح ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۳۸ق)|باقرخان رامشگر]] نوازندۀ [[کمانچه]]، [[هنگ آفرین، حسین (تهران ۱۲۵۵ـ همان جا ۱۳۳۳ش)|حسین‌خان هنگ‌آفرین]] نوازندۀ [[ویولن]]؛ و [[هنگ آفرین، اکبر (قرن ۱۳ق)|اکبرخان هنگ‌آفرین]] نوازندۀ [[فلوت]]، در سال‌های اول [[جنگ جهانی اول]] پر کرد و در آن‌ها، بیشتر تصنیف و ضربی خوانده و با [[تمبک|تنبک]] همراهی کرده است. از او صفحاتی نیز حاوی تک‌نوازی برای پیانو وجود دارد که در آن‌ها صدای سازش با کوک موسیقی ایرانی و با روش نوازندگی تار و [[سنتور]]، به گوش می‌رسد. در یکی دو صفحه نیز همراه تار درویش‌خان، به جای تصنیف و ضربی، آواز خوانده است. به‌سبب خدمت در نظمیه (شهربانی) به نام رضا قلی‌خان نظمیه شهرت داشت و منابع شفاهی دیگر، از او با نام رضاقلی‌خان تجریشی و نوروزی نام برده‌اند. آثار رضاقلی‌خان، نوازنده‌ای متوسط و ضربی‌خوانی توانا را معرفی می‌کند که در مقایسه با سطح هنری استادان همان دوره نظیر درویش‌خان و حاج‌خان ضرب‌گیر، بالاتر از متوسط تلقی می‌شود. مجموعه‌ای از صفحات قدیمی او نیز به‌صورت محدود در قالب سی‌دی (لوح فشرده) منتشر شده است.