پرش به محتوا

بسطام، دژ: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


{{ الگو:جعبه اطلاعات اماکن5
{{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5
| نام = دژ بسطام
| نام = دژ بسطام
| نام لاتین =
| نام لاتین =
خط ۸: خط ۸:
|استان = آذربایجان غربی
|استان = آذربایجان غربی


| موقعیت = نزدیکی روستای چارپاره از توابع شهرستان قره‌ضیاء‌الدین
| موقعیت = روستای بسطام، نزدیک روستای چارپاره، از توابع شهرستان قره‌ضیاء‌الدین


| کاربري =قلعه
| کاربري =قلعه


| مشخصات معماری =ساخته شده با فن حجاری باد‌بُر. همراه با سنگ‌های خشکه‌چین
| مشخصات معماری =دژ ساخته شده با فن حجاری باد‌بُر، همراه با سنگ‌های خشکه‌چین، به مساحت حدود ۳۲هکتار


| سازنده =
| سازنده =روسا (بانی)
| زمان ساخت =دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ‌م)
| زمان ساخت =دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ‌م)


}} بَسْطام، دِژِ
}} بَسْطام، دِژِ
[[پرونده:12261800.jpg|بندانگشتی|بقایای دژ بسطام]]
[[پرونده:12261800.jpg|بندانگشتی|بقایای دژ بسطام]]
بقایای برجی باستانی در استان آذربایجان غربی، در روستایی به همین نام در نزدیکی روستای چارپاره از توابع شهرستان قره‌ضیاء‌الدین. دژ بسطام همراه با دو دژ توپراق قلعه (قلعۀ وان) و کارمیر بلور سه دژ بزرگ پادشاهی اورارتو و در ردیف دژهای بزرگ دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ‌م) بوده است. کاوش بسطام را هیئت باستان‌شناسان آلمانی، وُلفرام کلایس و اِشتِفان کرول در دهۀ ۱۳۴۰ش آغاز کرده و تا ۱۳۵۷ش ادامه دادند. کتیبۀ میخی اورارتویی دژ بسطام نام آن‌جا را روسایی اوروتو و بانی را نیز روسا (۷۳۰ـ۷۱۴پ‌م) معرفی می‌کند. گویا این دژ در حدود ۶۵۰ تا ۶۰۰پ‌م با حملۀ مادها سقوط کرده و تا دوران اسلامی متروک مانده بود. دژ بسطام با فن حجاری باد‌بُر ساخته شده و سنگ‌های آن خشکه‌چین هستند و یکی از مشهورترین سیستم‌های آبرسانی و فاضلاب را در میان دژهای باستانی خاورمیانه دارد. مساحت دژ بسطام حدود ۳۲ هکتار است و ارک شاهی، بخش مسکونی، اسلحه‌خانه، انبار غلات، معبد و اصطبل سلطنتی دارد.
بقایای برجی باستانی در استان [[آذربایجان غربی]]، در روستایی به همین نام در نزدیکی روستای چارپاره از توابع [[قره ضیاءالدین|شهرستان قره‌ضیاء‌الدین]]. دژ بسطام همراه با دو دژ توپراق قلعه (قلعۀ وان) و کارمیر بلور سه دژ بزرگ [[اورارتو، پادشاهی|پادشاهی اورارتو]] و در ردیف دژهای بزرگ دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ‌م) بوده است. کاوش بسطام را هیئت باستان‌شناسان آلمانی، وُلفرام کلایس<ref>Wolfram Kleiss</ref> و اِشتِفان کرول<ref>Stefan Kroll</ref> در دهۀ ۱۳۴۰ش آغاز کرده و تا ۱۳۵۷ش ادامه دادند. کتیبۀ میخی اورارتویی دژ بسطام نام آن‌جا را روسایی اوروتو و بانی را نیز روسا (۷۳۰ـ۷۱۴پ‌م) معرفی می‌کند. گویا این دژ در حدود ۶۵۰ تا ۶۰۰پ‌م با حملۀ [[ماد|مادها]] سقوط کرده و تا دوران اسلامی متروک مانده بود.  


<br/> <!--12261800-->
دژ بسطام با فن حجاری باد‌بُر ساخته شده و سنگ‌های آن خشکه‌چین هستند و یکی از مشهورترین سیستم‌های آبرسانی و فاضلاب را در میان دژهای باستانی خاورمیانه دارد. مساحت دژ بسطام حدود ۳۲هکتار است و ارک شاهی، بخش مسکونی، اسلحه‌خانه، انبار غلات، معبد و اصطبل سلطنتی دارد.
----<br/> <!--12261800-->


[[Category:باستان شناسی ایران]] [[Category:(باستان شناسی ایران)آثار، مناطق و محوطه ها]] [[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:آذربایجان غربی]]
[[Category:باستان شناسی ایران]] [[Category:(باستان شناسی ایران)آثار، مناطق و محوطه ها]] [[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:آذربایجان غربی]]
سرویراستار، ویراستار
۷۳٬۹۰۰

ویرایش