آوج، شهرستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Avaj|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=قزوین|شهرستان=|بخش=مرکزی و آبگرم|موقعیت=نواحی جنوب غربی استان قزوین|جمعیت=43,798نفر (1395ش)|نوع اقلیم=|ارتفاع از سطح دریا=متوسط ارتفاع 2200متر|تولیدات و صنایع مهم=محصولات کشاورزی: گردو و انگور و غلات|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=شهرهای آوج و آبگرم}} | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Avaj|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=قزوین|شهرستان=|بخش=مرکزی و آبگرم|موقعیت=نواحی جنوب غربی استان قزوین|جمعیت=43,798نفر (1395ش)|نوع اقلیم=نواحی کوهستانی: سرد و نسبتاً مرطوب؛ دشتها: معتدل و نیمهخشک|ارتفاع از سطح دریا=متوسط ارتفاع 2200متر|تولیدات و صنایع مهم=محصولات کشاورزی: گردو و انگور و غلات|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=شهرهای آوج و آبگرم}} | ||
آوج، شهرستان (County) Avaj | آوج، شهرستان (County) Avaj | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
محدودۀ کنونی شهرستان، بخشی از منطقۀ تاریخی [[خرقان]] بزرگ است که در تقسیمات کشوری دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و پس از آن بین استانهای تهران، قزوین، زنجان و همدان تقسیم شده است. این منطقه از دیرباز به دلیل آب و هوای ییلاقی و حاصلخیز بودن خاکش و خاصه قرار داشتن در مسیر شاهراههای مهم کشور و پایتخت حکومتهای گوناگون (ری، همدان، تبریز، قزوین، تهران، شیراز و اصفهان)، ناحیهای پررونق و پرجمعیت بوده است. | محدودۀ کنونی شهرستان، بخشی از منطقۀ تاریخی [[خرقان]] بزرگ است که در تقسیمات کشوری دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و پس از آن بین استانهای تهران، قزوین، زنجان و همدان تقسیم شده است. این منطقه از دیرباز به دلیل آب و هوای ییلاقی و حاصلخیز بودن خاکش و خاصه قرار داشتن در مسیر شاهراههای مهم کشور و پایتخت حکومتهای گوناگون (ری، همدان، تبریز، قزوین، تهران، شیراز و اصفهان)، ناحیهای پررونق و پرجمعیت بوده است. | ||
شهرستان آوج با متوسط ارتفاع حدود 2200متر، از نظر اقلیمی در نواحی کوهستانی آب و هوای سرد و نسبتاً مرطوب و در دشتها معتدل و | شهرستان آوج با متوسط ارتفاع حدود 2200متر، از نظر اقلیمی در نواحی کوهستانی آب و هوای سرد و نسبتاً مرطوب و در دشتها معتدل و نیمهخشک است. هردو ناحیۀ این شهرستان، با وجود بارندگی زیر متوسط منطقه، از نظر کشاورزی و باغداری حاصلخیز و پرثمر است. مهمترین محصولات باغی و کشاورزی آوج عبارتند از: گردو، انگور، سیب، هلو، زردآلو، بادام، گندم و غلات، و انواع آلو. علاوه بر این، تولید محصولات جالیزی باکیفیت نیز در دشتهای این شهرستان رونق زیادی دارد. علاوه بر مناظر و تفرجگاههای تفریحی زیاد، در سطح شهرستان آوج آثار و مناطق تاریخی و مذهبی زیادی وجود دارد که از آن جملهاند: [[برج های خرقان|برجهای دوگانۀ خرقان]]، کاروانسرای شاهعباسی آوج، امامزادههای روستای کلنجین، امامزاده اسماعیل خروسدره و امامزاده علاءالدین. زبان مردم این شهرستان ترکی آذربایجانی و شغل غالب آنها کشاورزی و دامداری است. | ||
---- | ---- | ||