پرش به محتوا

گل افروز، حمرا (شیروان ۱۲۸۶ـ۱۳۶۹ش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
[[پرونده:گل‌افروز، حَمرا1.jpg|بندانگشتی|حمرا گل‌افروز]]
گل‌افروز، حَمرا (شیروان ۱۲۸۶ـ۱۳۶۹ش)<br>
{{جعبه زندگینامه|عنوان=حَمرا گل‌افروز|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=حمزه|نام مستعار=|لقب=|زادروز=شیروان ۱۲۸۶ش|تاریخ مرگ=۱۳۶۹ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}گل‌افروز، حَمرا (شیروان ۱۲۸۶ـ۱۳۶۹ش)<br>
<p>(نام اصلی: حمزه) نوازندۀ دوتار و خواننده، فرزند علی‌اکبر بخشی (گُل‌افروز). ترک‌زبان و از اعقاب ترکان سلجوقی مهاجر شمال خراسان بود. شیوۀ او در نواختن دوتار و خواندن آواز همانند شیوۀ پدرش بود. از نسل هشتم خانواده‌ای بود که در کار نواختن دوتار و خواندن آواز بودند. دوتار او ۱۰۵ سال قدمت دارد و از پدربزرگش محمدولی، که حافظ قرآن بود،‌ به ارث مانده است. حمرا، براساس سنت نیاکانش، با دوتاری می‌نواخت که وترهای آن ابریشمین بود. این دوتار ۶۰ سال در دست او بود، و پس از او نیز فرزندش، روشن، آن را نگهداری می‌کند. از مهم‌ترین بخشی‌های شمال خراسان بود و در نواختن دوتار، خواندن آواز و داستان‌ها و روایت‌ها شیوه‌ای منحصر به فرد داشت. سرعت، مهارت بسیار، مضراب‌های پُر و اجرای فرازهای بسیار پیچیده در دوتار و آواز از ویژگی‌های حرفه‌ای او بود. در نقّالی نیز متبحّر بود و در روایت داستان‌ها و اجرای آواز تکنیک‌ها و تحریرهای منحصربه‌فردی داشت.</p>
<p>(نام اصلی: حمزه) نوازندۀ دوتار و خواننده، فرزند علی‌اکبر بخشی (گُل‌افروز). ترک‌زبان و از اعقاب ترکان سلجوقی مهاجر شمال خراسان بود. شیوۀ او در نواختن دوتار و خواندن آواز همانند شیوۀ پدرش بود. از نسل هشتم خانواده‌ای بود که در کار نواختن دوتار و خواندن آواز بودند. دوتار او ۱۰۵ سال قدمت دارد و از پدربزرگش محمدولی، که حافظ قرآن بود،‌ به ارث مانده است. حمرا، براساس سنت نیاکانش، با دوتاری می‌نواخت که وترهای آن ابریشمین بود. این دوتار ۶۰ سال در دست او بود، و پس از او نیز فرزندش، روشن، آن را نگهداری می‌کند. از مهم‌ترین بخشی‌های شمال خراسان بود و در نواختن دوتار، خواندن آواز و داستان‌ها و روایت‌ها شیوه‌ای منحصر به فرد داشت. سرعت، مهارت بسیار، مضراب‌های پُر و اجرای فرازهای بسیار پیچیده در دوتار و آواز از ویژگی‌های حرفه‌ای او بود. در نقّالی نیز متبحّر بود و در روایت داستان‌ها و اجرای آواز تکنیک‌ها و تحریرهای منحصربه‌فردی داشت.</p>
<br><!--36106200-->
<br><!--36106200-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
سرویراستار
۴۱٬۲۷۳

ویرایش