پرش به محتوا

آنتونی و کلیوپاترا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:10240700.jpg|بندانگشتی|صحنه‌ای از نمایش]]
[[پرونده:10240700.jpg|بندانگشتی|صحنه‌ای از نمایش]]
آنتونی و کلئوپاترا (Antony and Cleopatra)<br>نمایش&shy;‌نامه&shy;‌ای تراژیک، به نظم و نثر، در پنج پرده، نوشتۀ [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|ویلیام شکسپیر]]<ref>William Shakespeare</ref>، به زبان انگلیسی، نوشته‌ شده در حدود ۱۶۰۶ـ۱۶۰۷، نخستین اجرا در ۱۶۰۷، نخستین چاپ در ۱۹۲۳. [[مارکوس آنتونیوس]]<ref>Antonius</ref>، سردار رومی، در [[اسکندریه]] به زنی زیبارو، [[کلیوپاترا|کلئوپاترا]]، دل می&shy;‌بندد. در همین هنگام به سبب مرگ همسرش، [[فولویا]]<ref>Fulvia</ref>، و برخی حوادث سیاسی، ناگزیر [[اسکندریه]] را ترک می‌کند و به رم<ref>Rome</ref> بازمی&shy;‌گردد، و با زنی به نام [[اوکتاویا (قرن ۱پ م)|اوکتاویا]]<ref>Octavia</ref> پیوند زناشویی می&shy;‌بندد. وصلت این دو دیری نمی‌&shy;پاید و آنتونیوس به اسکندریه بازمی&shy;‌گردد و گرفتار در بند شهوتی کور، با کلئوپاترا، که از او به‌سبب ازدواج با اوکتاویا کینه به دل گرفته است، درمی&shy;‌آمیزد. آنتونیوس درپی نبردی با اوکتاویانوس<ref>Octavius</ref>، برادر اوکتاویا، با شنیدن خبر کذب درگذشت کلئوپاترا، دست به خودکشی می‌زند و در آغوش معشوق خود جان می‌سپارد. کلئوپاترا نیز خود را بر سَر جنازۀ آنتونیوس به نیش افعی می‌کُشد. ''آنتونی و کلئوپاترا'' را به سبب تصویرپردازی&shy;‌های بدیع و رنگارنگ آن ستوده‌اند. احتمالاً شکسپیر برای نوشتن این نمایش&shy;‌نامه، از منابعی چون ''زندگی مارکوس آنتونیوس''، اثر [[پلوتارک (ح ۴۶ـ ح۱۲۰م)|پلوتارک]] و ''تاریخ جنگ‌های داخلی جمهوری رم''، اثر [[آپیانوس]]<ref>Appianus</ref> بهره برده است. این نمایش‌&shy;نامه همواره منبع الهام نقاشان و موسیقی‌دانان بوده است.
آنتونی و کلئوپاترا (Antony and Cleopatra)<br>نمایش&shy;‌نامه&shy;‌ای تراژیک، به نظم و نثر، در پنج پرده، نوشتۀ [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|ویلیام شکسپیر]]<ref>William Shakespeare</ref>، به [[انگلیسی، زبان|زبان انگلیسی]]، نوشته‌ شده در حدود ۱۶۰۶ـ۱۶۰۷م، نخستین اجرا در ۱۶۰۷م، نخستین چاپ در م۱۹۲۳. [[مارکوس آنتونیوس]]<ref>Antonius</ref>، سردار رومی، در [[اسکندریه]]<ref>Alexandria</ref> به زنی زیبارو، [[کلیوپاترا|کلئوپاترا]]<ref>Cleopatra</ref>، دل می&shy;‌بندد. در همین هنگام به سبب مرگ همسرش، [[فولویا]]<ref>Fulvia</ref>، و برخی حوادث سیاسی، ناگزیر اسکندریه را ترک می‌کند و به [[رم، شهر|رم]]<ref>Rome</ref> بازمی&shy;‌گردد، و با زنی به نام [[اوکتاویا (قرن ۱پ م)|اوکتاویا]]<ref>Octavia</ref> پیوند زناشویی می&shy;‌بندد. وصلت این دو دیری نمی‌&shy;پاید و آنتونیوس به اسکندریه بازمی&shy;‌گردد و گرفتار در بند شهوتی کور، با کلئوپاترا، که از او به‌سبب ازدواج با اوکتاویا کینه به دل گرفته است، درمی&shy;‌آمیزد. آنتونیوس درپی نبردی با اوکتاویانوس<ref>Octavius</ref>، برادر اوکتاویا، با شنیدن خبر کذب درگذشت کلئوپاترا، دست به خودکشی می‌زند و در آغوش معشوق خود جان می‌سپارد. کلئوپاترا نیز خود را بر سَر جنازۀ آنتونیوس به نیش افعی می‌کُشد. ''آنتونی و کلئوپاترا'' را به سبب تصویرپردازی&shy;‌های بدیع و رنگارنگ آن ستوده‌اند. احتمالاً شکسپیر برای نوشتن این نمایش&shy;‌نامه، از منابعی چون ''زندگی مارکوس آنتونیوس''، اثر [[پلوتارک (ح ۴۶ـ ح۱۲۰م)|پلوتارک]]<ref>Plutarch</ref> و ''تاریخ جنگ‌های داخلی جمهوری رم''، اثر [[آپیانوس]]<ref>Appianus</ref> بهره برده است. این نمایش‌&shy;نامه همواره منبع الهام نقاشان و موسیقی‌دانان بوده است.
<br><!--10240700-->
<br><!--10240700-->


سرویراستار، ویراستار
۳۶٬۵۲۰

ویرایش