آندرآس، فریدریش کارل (۱۸۴۶ـ۱۹۳۰): تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه زندگینامه

|عنوان =فریدریش کارل آندرآس

|پست تخصصی =

|باشگاه =

خاورشناس آلمانی. تحصیلات مقدماتی و عمومی را در [[هامبورگ، بندر|هامبورگ]]<ref>Hamburg</ref> و [[ژنو]]<ref>Geneva</ref> به پایان برد و سپس در دانشگاه‌های [[ارلانگن]]<ref>Erlangen</ref>، [[گوتینگن]]<ref>Göttingen</ref>، [[هاله (آلمان)|هاله]]<ref>Halle</ref>، [[لایپزیگ]]<ref>Leipzig</ref> و سرانجام در [[کپنهاگ]]<ref>Copenhagen</ref> و [[کیل، بندر|کیل]]<ref>Kiel</ref> به مطالعات ایرانی و شرقی پرداخت. در ۱۸۷۵م همراه با گروهی برای رصدکردن [[زهره]]<ref>Venus</ref> به [[ایران]] سفر کرد و تا ۱۸۸۲م برای مطالعه و تحقیق در ایران ماند. در این میان، یک سال نیز به [[هند]] سفر کرد. در ۱۸۸۷م با لو سالومه، بانوی نویسنده و روان‌کاو آلمانی، ازدواج کرد. از ۱۹۰۳ تا ۱۹۳۰م، استاد [[خاورشناسی]] و [[زبان شناسی|زبان‌شناسی]] دانشگاه گوتینگن بود. با همۀ زبان‌های ایرانی از اوستایی تا فارسی امروزی و بسیاری گویش‌های رایج ایرانی، ازجمله افغانی، آستی و کردی آشنایی تمام داشت و نیز زبان‌های عربی، ترکی، سریانی، عبری، [[سانسکریت]] و [[ارمنی، زبان|ارمنی]] را هم می‌دانست. دربارۀ نام‌های شهرهای ایران و ویژگی‌های آن‌ها، به‌ویژه شهرهای آذربایجان، تحقیق و بررسی کرده است. پژوهش‌های او در تاریخ الفبای [[اوستا (دین زردشت)|اوستا]]<ref>Avesta</ref> و خواندن نوشته‌های [[تورفان]] نیز شهرت دارد. از آثارش: ''تندیس‌ها و سنگ‌نبشته‌های هخامنشی و ساسانی تخت‌ جمشید'' (۱۸۸۲م)؛ ''بابی‌ها در ایران، تاریخ و آموزه‌های آن‌ها'' (لایپزیگ، ۱۸۹۶م)؛ ''پیدایش الفبای اوستایی و منشأ ارزش آوایی آن'' ([[لیدن]]<ref>Leyden</ref>، ۱۹۰۳م)؛ ''یادداشت‌هایی دربارۀ گویش‌های محلی ایران'' (۱۹۳۹م)؛ ''شش ماه در ایران''.</p>