آنسلم قدیس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آنسلم قدیس|نام=St Anselm|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=پیمون، ح ۱۰۳۳م|تاریخ مرگ=۱۱۰۹م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=صومعۀ بِک در نورماندی|شغل و تخصص اصلی=کشیش|شغل و تخصص های دیگر=فیلسوف|سبک=|مکتب=|سمت=اسقف اعظم کنتربری (۱۰۹۳ـ۱۱۰۹م)|جوایز و افتخارات=|آثار=مقال و چرا خدا انسان شد؟|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=فلسفه، منطق و کلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
آنْسِلم قدیس (ح ۱۰۳۳ـ۱۱۰۹م)(St Anselm)<br>کشیش و فیلسوف ایتالیایی، و اسقف اعظم کنتربری<ref>Canterbury</ref> (۱۰۹۳ـ۱۱۰۹م). در [[پیمون]]<ref>Piedmont</ref> به دنیا آمد و در صومعۀ بِک<ref>Bec</ref> در [[نورماندی]]<ref>Normandy</ref> تحصیل کرد، جایی که خود در مقام رئیس آن از ۱۰۷۸م به مرکزی علمی در اروپا تبدیلش کرد. در ۱۰۹۳م ویلیام دوم<ref>William II</ref>، پادشاه [[انگلستان]]، او را به منصب سراسقفی [[کنتربری (انگلستان)|کنتربری]]<ref>Canterbury</ref> گمارد، اما بعد روانۀ تبعید شد. آنسلم سهم بزرگی در رشد سنت مدرسیگری ([[فلسفه مدرسی]])<ref>scholasticism</ref> دارد. در مسند سراسقف کنتربری، [[هنری اول (۱۰۶۸ـ۱۱۳۵م)|هنری اول]]<ref>Henry I</ref> او را از تبعید بازگرداند، اما بر سر حق انتصاب مقامات عالی روحانی (خلعتپوشان<ref>investiture</ref>) اختلاف شدیدی با یکدیگر یافتند و سرانجام این توافق حاصل شد که حق تفویض اختیارات دنیوی از آن شاه باشد و اختیارات روحانی را روحانیت تفویض کند. در اثری به نام ''مقال''<ref>''Proslogion''</ref>، آنسلم برهان هستیشناختی وجود خدا را مطرح کرد که میگوید همین که ما توانایی تصور موجود کاملی را داریم وجود او را ثابت میکند. در اثر دیگری به نام ''چرا خدا انسان شد؟''<ref>''?Cur deus homo?/Why did God become man''</ref>، به موضوع کفاره میپردازد. کلیسا در ۱۴۹۴م آنسلم را قدیس شناخت. یادروزش ۲۱ آوریل است.<br><!--10253100--> | آنْسِلم قدیس (ح ۱۰۳۳ـ۱۱۰۹م)(St Anselm)<br>کشیش و فیلسوف ایتالیایی، و اسقف اعظم کنتربری<ref>Canterbury</ref> (۱۰۹۳ـ۱۱۰۹م). در [[پیمون]]<ref>Piedmont</ref> به دنیا آمد و در صومعۀ بِک<ref>Bec</ref> در [[نورماندی]]<ref>Normandy</ref> تحصیل کرد، جایی که خود در مقام رئیس آن از ۱۰۷۸م به مرکزی علمی در اروپا تبدیلش کرد. در ۱۰۹۳م ویلیام دوم<ref>William II</ref>، پادشاه [[انگلستان]]، او را به منصب سراسقفی [[کنتربری (انگلستان)|کنتربری]]<ref>Canterbury</ref> گمارد، اما بعد روانۀ تبعید شد. آنسلم سهم بزرگی در رشد سنت مدرسیگری ([[فلسفه مدرسی]])<ref>scholasticism</ref> دارد. در مسند سراسقف کنتربری، [[هنری اول (۱۰۶۸ـ۱۱۳۵م)|هنری اول]]<ref>Henry I</ref> او را از تبعید بازگرداند، اما بر سر حق انتصاب مقامات عالی روحانی (خلعتپوشان<ref>investiture</ref>) اختلاف شدیدی با یکدیگر یافتند و سرانجام این توافق حاصل شد که حق تفویض اختیارات دنیوی از آن شاه باشد و اختیارات روحانی را روحانیت تفویض کند. در اثری به نام ''مقال''<ref>''Proslogion''</ref>، آنسلم برهان هستیشناختی وجود خدا را مطرح کرد که میگوید همین که ما توانایی تصور موجود کاملی را داریم وجود او را ثابت میکند. در اثر دیگری به نام ''چرا خدا انسان شد؟''<ref>''?Cur deus homo?/Why did God become man''</ref>، به موضوع کفاره میپردازد. کلیسا در ۱۴۹۴م آنسلم را قدیس شناخت. یادروزش ۲۱ آوریل است.<br><!--10253100--> |