کیج، جان (۱۹۱۲ـ۱۹۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=جان کیج|نام=John Cage|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۱۲م|تاریخ مرگ=۱۹۹۲م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=منظرۀ خیالی چهار، ۴ دقیقه و ۳۳ ثانیه|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}کیج، جان (۱۹۱۲ـ۱۹۹۲)(Cage, John) | |||
[[پرونده:Cage, John.jpg|بندانگشتی|جان کیج]] | |||
[[ | [[پرونده:Cage, John1.jpg|بندانگشتی|جان کیج]] | ||
آهنگ‌ساز امریکایی. علاقۀ او به موسیقی کلاسیک هندی او را به این دیدگاه رهنمون شد که منظور از موسیقی دگرگون‌کردن شیوۀ گوش‌دادن افراد است. از ۱۹۴۸ سازها، شکل‌های گرافیکی، و شیوه‌های گوناگون گزینش نوبتی را تجربه کرد تا موسیقی‌ای یکسره تصادفی خلق کند؛ همچون در ''منظرۀ خیالی چهار''<ref>''Imaginary Landscape IV'' | آهنگ‌ساز امریکایی. علاقۀ او به موسیقی کلاسیک هندی او را به این دیدگاه رهنمون شد که منظور از موسیقی دگرگون‌کردن شیوۀ گوش‌دادن افراد است. از ۱۹۴۸ سازها، شکل‌های گرافیکی، و شیوه‌های گوناگون گزینش نوبتی را تجربه کرد تا موسیقی‌ای یکسره تصادفی خلق کند؛ همچون در ''منظرۀ خیالی چهار''<ref>''Imaginary Landscape IV'' | ||
</ref> (۱۹۵۱)، ۲۴ رادیو را به‌کار گرفت که تصادفی هر یک روی شبکه‌ای تنظیم می‌شدند. عقاید او تأثیر عمیقی بر زیباشناسی اواخر قرن۲۰ گذاشت. کِیج مدتی از [[شونبرگ، آرنولد (۱۸۷۴ـ۱۹۵۱)|آرنولد شونبرگ]]<ref>Arnold Schoenberg </ref>، تعلیم گرفت و در واکنش برضد سنت موسیقی اروپایی به‌نفع زبانی آزادانه‌تر که از حالت‌های غیرغربی استقبال کند، به دیگر نوآوران پیوست. او مخترع پیانوی آماده<ref>prepared piano</ref> بود، که در آن اشیای گوناگونی بین سیم‌ها نصب شده بودند، و آوا و صدای تولیدشده را تغییر می‌دادند؛ کیج مهم‌ترین پیشگام و متخصص مفاهیمی «تجربی» همچون نامعیّنی، شانس (موسیقی تصادفی<ref> aleatory music</ref>)، و سکوت بود، و عقاید او تأثیر بسیاری در موسیقی اروپا و [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] گذاشت. تلاش می‌کرد تا از سلطۀ آهنگ‌ساز بر موسیقی کم کند، عنصر تصادف و تعیین‌ناشدگی را وارد کار کند و به صداها اجازه دهد تا «خودشان باشند». با تأثیر پذیرفتن از اندیشه‌های شرقی، می‌کوشید برتری آهنگ‌ساز را تنزل دهد. در یکی از آثار اخیرش، ''۴ دقیقه و ۳۳ ثانیه''<ref> ''4 Minutes and 33 Seconds''</ref>''''، نوازندۀ [[پیانو]] پشت ساز می‌نشیند و در همان مدت تعیین‌شده [[پارتیتور]] را می‌خواند اما نمی‌نوازد. کیج کاشف موسیقی الکترونیک نیز بود. | |||
</ref> (۱۹۵۱)، ۲۴ رادیو را به‌کار گرفت که تصادفی هر یک روی شبکه‌ای تنظیم می‌شدند. عقاید او تأثیر عمیقی بر زیباشناسی اواخر قرن۲۰ گذاشت. کِیج مدتی از آرنولد شونبرگ<ref>Arnold Schoenberg </ref>، تعلیم گرفت و در واکنش برضد سنت موسیقی اروپایی به‌نفع زبانی آزادانه‌تر که از حالت‌های غیرغربی استقبال کند، به دیگر نوآوران پیوست. او مخترع پیانوی آماده<ref>prepared piano</ref> بود، که در آن اشیای گوناگونی بین سیم‌ها نصب شده بودند، و آوا و صدای تولیدشده را تغییر می‌دادند؛ کیج مهم‌ترین پیشگام و متخصص مفاهیمی «تجربی» همچون نامعیّنی، شانس (موسیقی تصادفی<ref> aleatory music</ref>)، و سکوت بود، و عقاید او تأثیر بسیاری در موسیقی اروپا و امریکا گذاشت. تلاش می‌کرد تا از سلطۀ آهنگ‌ساز بر موسیقی کم کند، عنصر تصادف و تعیین‌ناشدگی را وارد کار کند و به صداها اجازه دهد تا «خودشان باشند». با تأثیر پذیرفتن از اندیشه‌های شرقی، می‌کوشید برتری آهنگ‌ساز را تنزل دهد. در یکی از آثار اخیرش، ''۴ دقیقه و ۳۳ ثانیه''<ref> ''4 Minutes and 33 Seconds''</ref>''''، نوازندۀ پیانو پشت ساز می‌نشیند و در همان مدت تعیین‌شده پارتیتور را می‌خواند اما نمی‌نوازد. کیج کاشف موسیقی الکترونیک نیز بود. | |||
| | ||