استاینر، جان (1840 ـ 1901): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| | ||
استاينِر، جان (۱۸۴۰ـ۱۹۰۱م) (Stainer, John) | |||
[[پرونده:Stainer, John.jpg|بندانگشتی|جان استاینر]] | |||
ارگنواز و آهنگساز انگلیسی. در سالهای ۱۸۷۲ـ۱۸۸۸م ارگنواز [[سنت پل، کلیسای جامع|کلیسای جامع سنت پل]] لندن شد. آثار کُرال مذهبی میساخت و دربارۀ موسیقی در انجیل مینوشت. استاینر در ۷ سالگی به کُر پسران کلیسای جامع سنت پل پیوست و خیلی زود توانست سمت ارگنواز جانشین را به دست آورد. پس از کار کردن زیرنظر استادان گوناگون و به دست آوردن شغل ارگنواز شهر [[لندن (انگلستان)|لندن]]، در ۱۸۵۶ توسط فردریک اوزلی استخدام شد تا ارگنواز کالج سنت مایکل، تِنبری، شود در ۱۸۶۰ دانشجوی دانشکدۀ سنت ادموند هال در [[دانشگاه آکسفورد]] و ارگنواز کالج ماگدالِن شد، سپس جای جرج اِلوی (۱۸۱۶ـ۱۸۹۳م) را در مقام ارگنواز دانشگاه گرفت؛ در ۱۸۶۵ در رشتۀ موسیقی فارغالتحصیل شد. در ۱۸۷۲ به لندن بازگشت تا ارگنواز کلیسای جامع سنت پل شود. پس از کنارهگیری از این سمت بهخاطر ضعف بینایی در ۱۸۸۸، سال بعد لقب سِر دریافت کرد و استاد موسیقی دانشگاه آکسفورد شد. مطالبی دربارۀ موسیقی در انجیل نوشت و کتابهایی همچون موسیقی اولیۀ بودلِیانی، و دوفِی و معاصرانش را تدوین کرد. ازجمله آثار او: کُرال اوراتوریوهای گیدئِون (۱۸۶۵) و تصلیب (۱۸۸۷)؛ آمین هفتمرتبه، مراسمها، و آنتمها؛ کانتاتهای دختر یعروص (۱۸۷۸) و حضرت مریم مجدلیه (۱۸۸۷). | ارگنواز و آهنگساز انگلیسی. در سالهای ۱۸۷۲ـ۱۸۸۸م ارگنواز [[سنت پل، کلیسای جامع|کلیسای جامع سنت پل]] لندن شد. آثار کُرال مذهبی میساخت و دربارۀ موسیقی در انجیل مینوشت. استاینر در ۷ سالگی به کُر پسران کلیسای جامع سنت پل پیوست و خیلی زود توانست سمت ارگنواز جانشین را به دست آورد. پس از کار کردن زیرنظر استادان گوناگون و به دست آوردن شغل ارگنواز شهر [[لندن (انگلستان)|لندن]]، در ۱۸۵۶ توسط فردریک اوزلی استخدام شد تا ارگنواز کالج سنت مایکل، تِنبری، شود در ۱۸۶۰ دانشجوی دانشکدۀ سنت ادموند هال در [[دانشگاه آکسفورد]] و ارگنواز کالج ماگدالِن شد، سپس جای جرج اِلوی (۱۸۱۶ـ۱۸۹۳م) را در مقام ارگنواز دانشگاه گرفت؛ در ۱۸۶۵ در رشتۀ موسیقی فارغالتحصیل شد. در ۱۸۷۲ به لندن بازگشت تا ارگنواز کلیسای جامع سنت پل شود. پس از کنارهگیری از این سمت بهخاطر ضعف بینایی در ۱۸۸۸، سال بعد لقب سِر دریافت کرد و استاد موسیقی دانشگاه آکسفورد شد. مطالبی دربارۀ موسیقی در انجیل نوشت و کتابهایی همچون موسیقی اولیۀ بودلِیانی، و دوفِی و معاصرانش را تدوین کرد. ازجمله آثار او: کُرال اوراتوریوهای گیدئِون (۱۸۶۵) و تصلیب (۱۸۸۷)؛ آمین هفتمرتبه، مراسمها، و آنتمها؛ کانتاتهای دختر یعروص (۱۸۷۸) و حضرت مریم مجدلیه (۱۸۸۷). | ||