دونا رید: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
دونا رید (آیووا ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۲۱ - کالیفرنیا ۱۴ ژانویه ۱۹۸۶م) <bdi>Donna Reed</bdi> | دونا رید (آیووا ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۲۱ - کالیفرنیا ۱۴ ژانویه ۱۹۸۶م) <bdi>Donna Reed</bdi> | ||
(نام اصلی: دونا بل مالنگر<ref>Donna Belle Mullenger</ref>) بازیگر زن امریکایی، از بازیگران | (نام اصلی: دونا بل مالنگر<ref>Donna Belle Mullenger</ref>) بازیگر زن امریکایی، از بازیگران آثار هالیوود در دهه‌های 1940 و 1950م و برندۀ جایزۀ اسکار نقش دوم زن. در دهۀ آغاز فعالیتش پس از نقش‌های فرعی در نقش‌های دوم و مکمل و در دهۀ 1950م بیشتر در نقش‌های اول حضور می‌یافت. دونا رید طی چهار دهه فعالیت که دو دهۀ نخستین آن پرکار و دو دهۀ آخرش به صورت پراکنده بود، در بیش از 40 فیلم سینمایی، 4-5 مجموعۀ تلویزیونی و چند تله‌تئاتر بازی کرد. | ||
دونا در زمان تحصیلات دبیرستان در زادگاهش به عنوان ملکۀ زیبایی انتخاب شد و بعدها همین عنوان را در کالج شهر لس آنجلس<ref>Los Angeles City College</ref> به دست آورد. در این کالج در نمایش‌های دانشجویی شرکت می‌کرد. در سال ۱۹۴۱م به خدمت [[مترو گلدوین مایر]] در آمد و تا چندسال در فیلم‌های کم‌اهمیت به او نقش‌هایی جزیی واگذار می‌شد که ابتدا با نام دونا آدامز<ref>Donna Adams</ref> در آنها بازی می‌کرد. در میانۀ دهۀ ۱۹۴۰م و با ایفای نقش شخصیت‌های خونگرم و صمیمی به بلوغ حرفه‌ای‌اش رسید که معروف‌ترینشان ''زندگی شگفت‌انگیز است''<ref>''It's a Wonderful Life''</ref> (1946م) بود. در ۱۹۵۱م به [[کلمبیا پیکچرز]] رفت؛ جایی که همسر دومش تونی اوون<ref>Tony Owen</ref> (از ۱۹۴۵ - ۱۹۷۱م) به عنوان دستیار اجرایی هری کان<ref>Harry Cohn</ref> (از بنیان‌گذاران کلمبیا پیکچرز) کار می‌کرد. دونا در کلمبیا نیز به ایفای نقش‌هایی از همان دست که در مترو گلدوین مایر بازی می‌کرد ادامه داد. استثنای مهم بر تیپ آشنای او نقش «آلما<ref>Alma</ref>» در ''از اینجا تا ابدیت''<ref><bdi>''From Here to Eternity''</bdi></ref> (1953م) بود که به خاطرش اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن را برنده شد. با این حال نبود نقش‌های شایسته باعث افول او شد و در ۱۹5۸م از سینما کناره گرفت تا در مجموعۀ تلویزیونی پردوام خود ''شوی دونا رید''<ref>''The Donna Reed Show''</ref> (۱۹۵۸ - ۱۹۶۶م) ظاهر شود. در ۱۹۸۴م از بازنشستگی خارج شد تا به گروه بازیگران مجموعۀ تلویزیونی محبوب ''دالاس''<ref>''Dallas''</ref> بپیوندد و در نقش «الی<ref>Ellie</ref>» جانشین باربارا بل گدس<ref>Barbara Bel Geddes</ref> شود. وقتی در ۱۹۸۵م بل گدس دوباره این نقش را به دست آورد، رید از تهیه‌کنندگان مجموعه به خاطر نقض قرارداد شکایت کرد و یک میلیون دلار به عنوان جریمه دریافت داشت. بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت. همسر نخستش ویلیام جی. تاتل<ref>William J. Tuttle</ref> (از ۱۹۴3 - ۱۹۴5م) کارگردان بود. | دونا در زمان تحصیلات دبیرستان در زادگاهش به عنوان ملکۀ زیبایی انتخاب شد و بعدها همین عنوان را در کالج شهر لس آنجلس<ref>Los Angeles City College</ref> به دست آورد. در این کالج در نمایش‌های دانشجویی شرکت می‌کرد. در سال ۱۹۴۱م به خدمت [[مترو گلدوین مایر]] در آمد و تا چندسال در فیلم‌های کم‌اهمیت به او نقش‌هایی جزیی واگذار می‌شد که ابتدا با نام دونا آدامز<ref>Donna Adams</ref> در آنها بازی می‌کرد. در میانۀ دهۀ ۱۹۴۰م و با ایفای نقش شخصیت‌های خونگرم و صمیمی به بلوغ حرفه‌ای‌اش رسید که معروف‌ترینشان ''زندگی شگفت‌انگیز است''<ref>''It's a Wonderful Life''</ref> (1946م) بود. در ۱۹۵۱م به [[کلمبیا پیکچرز]] رفت؛ جایی که همسر دومش تونی اوون<ref>Tony Owen</ref> (از ۱۹۴۵ - ۱۹۷۱م) به عنوان دستیار اجرایی هری کان<ref>Harry Cohn</ref> (از بنیان‌گذاران کلمبیا پیکچرز) کار می‌کرد. دونا در کلمبیا نیز به ایفای نقش‌هایی از همان دست که در مترو گلدوین مایر بازی می‌کرد ادامه داد. استثنای مهم بر تیپ آشنای او نقش «آلما<ref>Alma</ref>» در ''از اینجا تا ابدیت''<ref><bdi>''From Here to Eternity''</bdi></ref> (1953م) بود که به خاطرش اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن را برنده شد. با این حال نبود نقش‌های شایسته باعث افول او شد و در ۱۹5۸م از سینما کناره گرفت تا در مجموعۀ تلویزیونی پردوام خود ''شوی دونا رید''<ref>''The Donna Reed Show''</ref> (۱۹۵۸ - ۱۹۶۶م) ظاهر شود. در ۱۹۸۴م از بازنشستگی خارج شد تا به گروه بازیگران مجموعۀ تلویزیونی محبوب ''دالاس''<ref>''Dallas''</ref> بپیوندد و در نقش «الی<ref>Ellie</ref>» جانشین باربارا بل گدس<ref>Barbara Bel Geddes</ref> شود. وقتی در ۱۹۸۵م بل گدس دوباره این نقش را به دست آورد، رید از تهیه‌کنندگان مجموعه به خاطر نقض قرارداد شکایت کرد و یک میلیون دلار به عنوان جریمه دریافت داشت. بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت. همسر نخستش ویلیام جی. تاتل<ref>William J. Tuttle</ref> (از ۱۹۴3 - ۱۹۴5م) کارگردان بود. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* ''آنان قابل چشم‌پوشی بودند''<ref><bdi>''They Were Expendable''</bdi></ref> ([[فورد، جان (۱۸۷۵ـ۱۹۷۳)|جان فورد]] و [[مونتگمری، رابرت (۱۹۰۴ـ۱۹۸۱)|رابرت مونتگمری]] - ۱۹۴۵) | * ''آنان قابل چشم‌پوشی بودند''<ref><bdi>''They Were Expendable''</bdi></ref> ([[فورد، جان (۱۸۷۵ـ۱۹۷۳)|جان فورد]] و [[مونتگمری، رابرت (۱۹۰۴ـ۱۹۸۱)|رابرت مونتگمری]] - ۱۹۴۵) | ||
* ''زندگی شگفت‌انگیز است'' ([[کاپرا، فرانک (۱۸۹۷ـ۱۹۹۱)|فرانک کاپرا]] - ۱۹۴۶) | * ''زندگی شگفت‌انگیز است'' ([[کاپرا، فرانک (۱۸۹۷ـ۱۹۹۱)|فرانک کاپرا]] - ۱۹۴۶) | ||
* ''خیابان دلفین سبز''<ref><bdi>''Green Dolphin Street''</bdi></ref> (ویکتور ساویل<ref>Victor Saville</ref> - ۱۹۴۷) | |||
* ''آخرین مهلت شیکاگو''<ref><bdi>''Chicago Deadline''</bdi></ref> (لوئیس آلن<ref>Lewis Allen</ref> - ۱۹۴۹) | |||
* ''برگۀ رسوایی'' (فیل کارلسون<ref>Phil Karlson</ref> - 1952) | |||
* ''جنون اسلحه'' ([[والش، رایول (۱۸۸۷ـ۱۹۸۰)|رائول والش]] - 1953) | |||
* ''از اینجا تا ابدیت'' ([[زینه مان، فرد (ریک) (۱۹۰۷ـ ۱۹۹۷)|فرد زینه‌مان]] - 1953) | |||
* ''آخرین باری که پاریس را دیدم''<ref><bdi>''The Last Time I Saw Paris''</bdi></ref> (ریچارد بروکس<ref>Richard Brooks</ref> - ۱۹۵4) | |||
* ''واکنش متقابل'' (جان استرجس<ref>John Eliot Sturges</ref> - 1956م) | |||
* ''خون‌بها!''<ref><bdi>''!Ransom''</bdi></ref> (الکس سیگال<ref>Alex Segal</ref> - ۱۹۵۶) | |||
---- | ---- | ||