روزا، سالواتور (۱۶۱۵ـ۱۶۷۳): تفاوت میان نسخه‌ها

}} روزا، سالواتور (۱۶۱۵ـ۱۶۷۳)  

</ref>، شاعر، و آهنگ‌ساز ایتالیایی در شیوۀ [[باروک]]<ref>baroque </ref>. از ۱۶۴۰ تا ۱۶۴۹ در [[فلورانس]]<ref>Florence </ref> و سپس در رم کار کرد. به‌سبب سبک تازه‌ای شهرت یافت که در منظره‌پردازی پروراند؛ منظره‌هایش وحشی، شورانگیز، و گاه هراسناک اند. اشعار هجوآمیز نیز می‌نوشت. تب‌آلودگی و غلوآمیزی شاخص آثارش در تابلوی ''خودنگاری''<ref>''Self Portrait'' </ref> (ح ۱۶۴۵؛ نگارخانۀ ملی لندن<ref>National Gallery, London </ref>) مشهود است. در قرن‌های ۱۸ و ۱۹ با سودازدگی و سرکشی‌اش، نمونۀ‌ آرمانی هنرمندی رمانتیک<ref>romantic</ref> به‌شمار می‌رفت. منظره‌های او در منظره‌پردازی خوش‌نما<ref> picturesque </ref>ی انگلیس در قرن ۱۸ تأثیر گذاشت. آثار دیگرش، همچون نقاشی‌های غریبی که مضمون جادوگری داشتند، در سلیقۀ گوتیک<ref>Gothic </ref> اواخر قرن ۱۸، به‌ویژه در داستان‌نویسی، تأثیر بسیاری نهاد. تابلوهای ''شائول و ساحرۀ عین‌دور''<ref>''Saul and the Witch of Endor''</ref>، ''صحنۀ نبرد''<ref> ''Battlepiece''</ref> (هر دو در [[لوور]]<ref> Louvre</ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]])، و ''پل''<ref> ''The Bridge''</ref> (موزۀ پیتّی<ref> Pitti</ref>، فلورانس) از آن جمله‌اند.