هونگر، آرتور (۱۸۹۲ـ۱۹۵۵): تفاوت میان نسخه‌ها

|ملیت=سوئیسی

| شغل و تخصص اصلی =آهنگ ساز

}} هونِگِر، آرتور (۱۸۹۲ـ۱۹۵۵)  

 

آهنگ‌ساز سوئیسی. از آهنگ‌سازان گروهی است که به گروه شش<ref>Les Six</ref> شهرت داشتند. آثار او در قالب فرم‌های گوناگون ساخته شده‌اند، مانند اپرای ''آنتیگونه<ref>Antigone </ref>'' (۱۹۲۷)، بالۀ ''زمین یخ‌بازی<ref>Skating Rink</ref>'' (۱۹۲۲)، اوراتوریوی نمایشی ''داوودشاه<ref>Le Roi David/King David</ref>'' (۱۹۲۱)، موسیقی برنامه‌ای (''پاسیفیک ۲۳۱''‌<ref>Pacific 231</ref>، ۱۹۲۳)، و ''سمفونی نیایشی<ref>Symphonie liturgique/Liturgcial Symphony</ref>'' (۱۹۴۶). همچنین برای فیلم‌های کلاسیک صامت [[گانس، آبل (۱۸۸۹ـ۱۹۸۱)|آبل گانس]]<ref>Abel Gance</ref>، ''چرخ<ref>La Roue/The Wheel</ref>'' (۱۹۲۳) و ''ناپلئون'' (۱۹۲۷)، موسیقی صحنه‌ای ساخت. هونگِر در [[لو هاور]] (لو آور<ref> Le Havre</ref>)، [[فرانسه]]، به‌دنیا آمد و نخستین درس‌های موسیقی را در آن‌جا از مارتَن<ref>Martin </ref> [[ارگ|ارگ‌]]<nowiki/>نواز فراگرفت. بعد از ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۱ در کنسرواتوار زوریخ<ref>Zürich Conservatory</ref>، و از ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۳ در کنسرواتوار پاریس<ref>Paris Conservatory</ref> تحصیل کرد. پس‌ از آن شاگرد خصوصی چارلز ویدور<ref>Charles Widor</ref> و [[دندی، ونسان (۱۸۵۱ـ۱۹۳۱)|ونسان دَندی]]<ref>Vincent d’Andy</ref> شد و از ۱۹۱۴ شروع به آهنگ‌سازی کرد. هرچند همواره با [[سوییس|سوئیس]] در ارتباط بود، اساساً به مکتب فرانسه تعلق داشت. با آندره واورابورگ<ref>Andrée Vaurabourg</ref> آهنگ‌ساز ازدواج کرد، که از وابستگان گروه شش، البته با نزدیکی کمتر، بود. ازجمله آثار اوست: صحنه‌ای اوراتوریوهای صحنه‌ای ''یودیت<ref>Judith</ref>'' (۱۹۲۵)، ''ژاندارک بر تودۀ هیزم<ref>Jeanne d’Arc au bûcher</ref>'' ([[کلودل، پل (۱۸۶۸ـ۱۹۵۵)|پل کلودل]]<ref>Paul Claudel</ref>، ۱۹۳۸)؛ موسیقی صحنه‌ای برای ''فِدر<ref>phœdre </ref>'' (د آنونتسیو<ref>d’Annunzio </ref>، ۱۹۲۶)، ''اُدیپ شهریار<ref>Oedipe-Roi</ref>'' (سوفوکلس<ref>Sophocles </ref>، ۱۹۴۸). ارکستری و آوازی با ارکستر ''رقص مردگان<ref>La Danse des morts</ref>'' (کلودل) برای تک‌خوان‌ها، کُر، و ارکستر (بر اشعار [[هولباین (مهین)، هانس (ح ۱۴۶۴م ـ۱۵۲۴)|هولباین]]<ref>Holbein </ref>)، ''ترانۀ شادی<ref>Chant de joie</ref>''، پرلود برای ''توفان<ref>The Tempest</ref>'' اثر [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]]''<ref>Shakespeare </ref>'' (۱۹۲۳)، ''موومان‌های سمفونیک: پاسیفیک ۲۳۱''‌<ref>Movements Symphoniques: Pacific 231</ref>، ''راگبی<ref>Rugby </ref>''، و شمارۀ ۳ (۱۹۲۳ـ۱۹۳۳)، ''پرلود، آریوزو و فوگ<ref>Prélude, Arioso et Fugue</ref>'' برمبنای تمِ B. A. C. H، ''پاستورال تابستانی<ref>Pastoral d’été</ref>'' (۱۹۲۰)؛ پنج شعر از [[آپولینر، گیوم (۱۸۸۰ـ ۱۹۱۸)|گیوم آپولینر]]<ref>Guillaume Apollinaire</ref> برای خواننده و ارکستر (۱۹۱۰ـ۱۹۱۷).