پرش به محتوا

مروست، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:


شهرستان مروست با حدود 5,240کیلومترمربع وسعت و با ارتفاعی در حدود ۱,۵۴۵متر (در مرکز آن)، در مجموع، دارای اقلیم بیابانی است. اراضی شهرستان شامل نواحی دشتی، کویری و مناطق مرتفع شرقی می‌شود. نواحی شرقی شهرستان کوهستانی است با ارتفاع بیش از 2,000متر، به صورت شمالی-جنوبی در دهستان هرابرجان. برخی از مهم‌ترین کوه‌های این منطقه عبارتند از بُکُش‌گاو (حدود 2,870متر)، لایه‌کاریه (حدود 2,860متر)، بالاقلعه (حدود 2,580متر)، ریزمگسی (حدود 2,400متر)، قلات سرو (حدود 2,360متر)، طوطَک‌باز (حدود 2,350متر) و خور (حدود 2,100متر). این منطقۀ کوهستانی دارای جنگل‌های کم‌پوششِ [[ون، درخت|ون]] و بادام کوهی است. رود بوانات در نیمۀ جنوبی شهرستان جریان دارد و به نمکزارهای جنوب و جنوب‌ شرقی شهر مروست می‌ریزد. کویر علاءالدین در شمال شهر مروست گسترده شده است. مردم این شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی‌اند؛ در بخش‌های غربی به گویش کرمانی و در مناطق شرقی به شیرازی سخن می‌گویند؛ شغل آنها کشاورزی و باغداری، دامداری، و کار در معادن و صنایع کارگاهی است. آب زراعی و آشامیدنی شهرستان از طریق رودهای فصلی، قنات، چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق و چشمه تأمین می‌شود. مهم‌ترین صنایع دستی شهرستان قالی‌بافی و گیوه‌دوزی و مهم‌ترین محصولات زراعی آن گندم، جو، چغندرقند، کنجد، پسته، زردآلو، سیب و انار است.  
شهرستان مروست با حدود 5,240کیلومترمربع وسعت و با ارتفاعی در حدود ۱,۵۴۵متر (در مرکز آن)، در مجموع، دارای اقلیم بیابانی است. اراضی شهرستان شامل نواحی دشتی، کویری و مناطق مرتفع شرقی می‌شود. نواحی شرقی شهرستان کوهستانی است با ارتفاع بیش از 2,000متر، به صورت شمالی-جنوبی در دهستان هرابرجان. برخی از مهم‌ترین کوه‌های این منطقه عبارتند از بُکُش‌گاو (حدود 2,870متر)، لایه‌کاریه (حدود 2,860متر)، بالاقلعه (حدود 2,580متر)، ریزمگسی (حدود 2,400متر)، قلات سرو (حدود 2,360متر)، طوطَک‌باز (حدود 2,350متر) و خور (حدود 2,100متر). این منطقۀ کوهستانی دارای جنگل‌های کم‌پوششِ [[ون، درخت|ون]] و بادام کوهی است. رود بوانات در نیمۀ جنوبی شهرستان جریان دارد و به نمکزارهای جنوب و جنوب‌ شرقی شهر مروست می‌ریزد. کویر علاءالدین در شمال شهر مروست گسترده شده است. مردم این شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی‌اند؛ در بخش‌های غربی به گویش کرمانی و در مناطق شرقی به شیرازی سخن می‌گویند؛ شغل آنها کشاورزی و باغداری، دامداری، و کار در معادن و صنایع کارگاهی است. آب زراعی و آشامیدنی شهرستان از طریق رودهای فصلی، قنات، چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق و چشمه تأمین می‌شود. مهم‌ترین صنایع دستی شهرستان قالی‌بافی و گیوه‌دوزی و مهم‌ترین محصولات زراعی آن گندم، جو، چغندرقند، کنجد، پسته، زردآلو، سیب و انار است.  
قلعۀ مروست مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام، '''ک'''اروانسرای شعبه مربوط به دورۀ [[صفویه|صفوی]] در کنار قلعۀ تاریخی مروست و '''بنای تاریخی گنبدی''' مربوط به دورۀ [[ایلخانان]] از آثار تاریخی این شهرستانند که همه در بافت تاریخی شهر مروست قرار دارند. 




سرویراستار، ویراستار
۵۴٬۸۴۲

ویرایش