کمپیون، تامس: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه زندگینامه|عنوان=تامس کمپیون|نام=Thomas Campion|نام دیگر=|نام اصلی=رابرت آلن زیمرمن|نام مستعار=|لقب=|زادروز=اسکس 1567م|تاریخ مرگ=1620م|دوره زندگی=|ملیت=انگلیسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=کیمبریج|شغل و تخصص اصلی=شاعر و موسیقی‌دان|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=پوئماتا (1595)، فن شعر انگلیسی (1602) و چهار کتاب آهنگ‌ها (1601-1617)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

شاعر و موسیقی‌دان انگلیسی. مؤلف اثر انتقادی ''فن شعر انگلیسی''<ref>''Art of English Poesie''</ref> (1602) و چهار کتاب ''آهنگ‌ها''<ref>''Ayres''</ref> (1601-1617) بود که برای آن تصنیف و موسیقی نوشت. فن شعر انگلیسی حمله‌ای‌ است به استفاده از قافیه و فراخوانی است برای کاربرد اوزان غیر مقفا<ref>Unrhymed meters</ref>، بر اساس الگوهای کلاسیک، نظیر آنچه کمپیون خود در «بیا، ای لورای گلچهره<ref>Rose-cheeked Laura, Come</ref>» استفاده کرد. همچنین ''پوئماتا''<ref>''Poemata''</ref> (1595) را به لاتین نگاشت که شامل اشعار، مراثی، و لطیفه<ref>epigram</ref>‌های منظومش است. کمپیون در ویدمِ<ref>Witham</ref> اسکس<ref>Essex</ref> به دنیا آمد. در کیمبریج و دیگر دانشگاه‌های اروپایی تحصیل کرد، سپس حقوق خواند، اما این حرفه را ترک گفت و به طبابت در لندن پرداخت. در 1601 اولین مجموعه ''آهنگ‌ها'' را برای عود با همکاری فیلیپ روستر<ref>Philip Rosseter</ref> چاپ کرد و سپس چهار کتاب دیگر ''آهنگ'' را نیز بین 1613 تا 1617 به چاپ رساند که تمامی تصنیف‌هایش از آن خود او بود. کمپیون تعدادی نمایش‌نامۀ‌ ''ماسک''<ref>''masque''</ref> نوشت که در نوع خود بهترین‌اند، و اشعار غنایی بسیاری سرود که به سبب وزن و قافیه‌شان درخور توجه‌اند. ترانه‌هایش ظرافتی کلامی دارند که بخش عمده‌ای از موسیقی متن آن‌ها را خود سرود؛ توازن بین اشعار غنایی و موسیقی آن پراحساس و رضایت‌بخش است. «''باغی در چهره دارد''<ref>''There is a Garden in her Face''</ref>» و «''لزبیای دلارامم، بیا زندگی کنیم و همدیگر را دوست بداریم''<ref>''My Sweetest Lesbia, Let us Live and Love''</ref>» که ترجمه‌ای از کاتولوس<ref>Catullus</ref> است، از معروف‌ترین آن‌هایند.  

کمپیون در 1613 کتابی در باب کنترپوان<ref>counterpoint</ref> به چاپ رساند و شعر ''ترانه‌های سوگ''<ref>''Songs of Mourning''</ref> را به مناسبت مرگ شاهزاده هنری<ref>Prince Henry</ref>، با تنظیم جیووانی کوپراریو<ref>Giovanni Coprario</ref>، سرود. ارنست واکر<ref>Ernest Walker</ref> شعر او را با نام «امپراتوری نپتون<ref>Neptune’s Empire</ref>» برای گروه همسرایان و ارکستر تنظیم کرد. آثار دیگرش عبارت‌اند از پنج کتاب ملودی برای عود (بیش از 100 ملودی) و سه ترانۀ جداگانه؛ ترانه‌هایی برای اجرای چهار نمایش‌نامۀ ماسک بر روی صفحه (1607 تا 1613)، از جمله ''ماسک گل‌ها''<ref>''The Mask of Flowers''</ref>.